kulka z śniegu; rodzaj ciasteczka z jajek, mąki i cukru.
Śnieżno, przysł., przy opadaniu a. po opadzie śniegu; z obfitością śniegu; śnieżnobiało.
Śnieżno-biały, biały, jak śnieg.
Śnieżny, obfitujący w śnieg; ś-a zima; czas ś. = gdy śnieg pada w obfitości; pokryty śniegiem, śnieżysty; Najśw. Marji P. Ś-ej = święto kościelne d. 5 sierpnia.
Śnieżyca, śnieg, padający w wielkiej ilości przy silnym wietrze, huragan śnieżny, zadymka, zawierucha śnieżna, zawieja; rodzaj wysypki białego koloru; bot., roślina z rodziny amarylkowatych, o kwiatach dzwonkowatych.
Śnieżyć, o śniegu: padać, spadać, sypać ś.; lśnić ś. śnieżną białością.
Śnieżysty, obfitujący w śnieg, śnieżny; pokryty śniegiem; biały, jak śnieg.
Śpiać, pośpieszać; ś. za kim = biec za kim; mieć wolny czas.
Śpiący, ten, któremu chce się spać, który śpi; senny, ospały; cichy, spokojny, nieruchomy; siedmiu braci ś-ych = ludowa nazwa święta siedmiu braci męczenników dnia 10 lipca.
Śpiączka, pragnienie snu, senność, senliwość; chorobliwe pragnienie snu; długi chorobliwy sen; ś. śmiertelna = sen wieczny, śmierć; we ś-i = we śnie.
Śpica, Szpica, nm., w wojsku: awangarda.
Śpichlerski, nm., dotyczący śpichlerza.
Śpichlerz, budynek gospodarski, w którym przechowują zboże w ziarnie (f.); kraj, mający dobre urodzaje, będący dostarczycielem zboża innym krajom.
Śpichlerznik, nm., człowiek, zawiadujący śpichlerzem, szafarz.
Śpichlerzny, nm., odnoszący ś. do śpichlerza.
Śpichlerzyk, nm., mały śpichlerz.
Śpiczak, młody jeleń, jeszcze bezrogi; chłopiec, któremu zaczynają ś. puszczać wąsy i broda; chłystek, smarkacz.
Śpiczasty — p. Szpiczasty.
Śpić, usypiać.
Śpiech, pośpiech.
Śpiesznie, Śpieszno, przysł., z pośpiechem, pośpiesznie, szybko.
Śpiesznik, pająk płucowaty, przędący.
Śpieszność, pośpiech, prędkość, skwapliwość.
Śpieszny, pośpieszny, skwapliwy, śpieszący ś.; nagły, gwałtowny, pilny, nie cierpiący zwłoki.
Śpieszyć, udać ś. dokąd szybko, podążać z pośpiechem, pędzić; ś. za kim = ścigać, gonić kogo; ś. ś., prędko co robić, kwapić ś., uwijać ś. z robotą; udawać ś. dokąd z pośpiechem; mieć coś pilnego do załatwienia; mieć przed sobą blizki termin, w którym trzeba stawić ś. gdzie; o zegarku: pokazywać późniejszą godzinę, niż jest istotnie.
Śpiew, przeciągły harmonijny głos ludzki, zmieniający ś. stosownie do melodji i rytmu; sztuka śpiewania, nauka śpiewania: lekcja ś-u, uczyć ś. ś-u; utwór muzyczny, przeznaczony do śpiewania, pieśń; wykonanie takiego utworu przez jednego śpiewaka, zespół a. chór; śpiewność, melodyjność, harmonijność; głos harmonijny, wydawany przez niektóre ptaki, a czasem i inne zwierzęta, np. koniki polne, żaby; utwór poetycki, liryczny, ułożony zwrotkami, zawierający bez-
