komu w. ząb = ostro mu odpowiedzieć, zagrozić mu; w. syn = człowiek śmiały, zuchwały; w-a mina = zbójecka, dzika; w-e oczy = wzrok pożądliwy, chciwy; w. zamysł = zdradziecki, podstępny; w-e gniazdo = miejsce zamieszkania zbójców; ma szczęście w-e = bezprawia uchodzą mu bezkarnie; w-e prawo = przemoc, gwałt; w. głód, apetyt = nienasycony; w-a pokora = udana, obłudna; w. chód = cichy, podkradający ś., po w-mu, przysł., jak wilk, zgodnie z naturą wilka; w-a jagoda — p. Wilczajagoda; w-e łyko — p. Wilczełyko; w. pieprz — p. Wilczypierz.
Wilczybój, roślina trwała, trująca, z rodziny jaskrowatych, tojad.
Wilczyca, samica wilka.
Wilczyn — p. Łubin.
Wilczyna, mięso wilcze.
Wilczyniec, legowisko wilków w lesie.
Wilczypieprz — p. Czworolist.
Wilczysko, wilk bardzo duży, stary wilk.
Wilec, roślina meksykańska o żywicy, używanej jako środek silnie przeczyszczający, jalapa (fig.).
Wilegjatura, wł., letni pobyt na wsi dla wypoczynku; miejsce takiego pobytu, mieszkanie letnie, letnisko.
Wilga, Wywilga, ptak wróblowaty, zębodzioby, z rodziny tejże nazwy, przelotny, barwy żółtej z czarnemi skrzydłami i ogonem czarnym (fig.).
Wilgnąć, stawać ś. wilgotnym, wilgotnieć.
Wilgociąg, otwór w dachu zrobiony, przez który wchodzi powietrze osuszające, wietrznik.
Wilgocina, grunt wilgotny.
Wilgociomierz, Wilgociomiar, przyrząd do mierzenia stopnia wilgoci powietrza, hygrometr (fig.).
Wilgoć, woda, unosząca ś. w powietrzu w kształcie subtelnej pary i przenikająca wszystko; płyn w organizmie ludzkim, zwierzęcym a. roślinnym; miejsce wilgotne, woda; w. powietrza = ilość pary wodnej, zawartej w powietrzu.
Wilgotnie, przysł., trochę mokro, z wilgocią, mokrawo.
Wilgotnieć, Wilgnieć, Wilgnąć, nabierać, chłonąć w siebie wilgoć, stawać ś. wilgotnym, mokrawym, przesiąkać wilgocią.
Wilgotnik, skorupiak jawnodychawkowy, wrosłooki, stonogi.
Wilgotno, przysł., nie sucho, nie bardzo mokro.
Wilgotność — p. Wilgoć.
Wilgotny, przesiąknięty wilgocią, przejęty małą częścią płynu, mokrawy, zmoczony, zroszony.
Wilgowron, ptak śpiewający, zębodzioby z rodziny wiesiadków czyli żółtaczek, kwiskal (fig.).
Wilijny, łć. — p. Wigilijny.
Wilja, łć. — p. Wigilja.
Wilk, zwierzę ssące, drapieżne, z rodziny psów, bardzo szkodliwe (fig.); niebezpieczna długotrwała choroba skóry, sprawiająca rozszerzające ś. owrzodzenia; w ogrodn., dziki pęd drzewa, uszlachetnionego przez szczepienie, wyrastający z płonki poniżej
