Wiecha, pęczek związanych gałęzi, wywieszony, jako znak, np. nad szynkownią: iść pod w-ę = do szynku; kij, żerdź z pęczkiem słomy, ustawiony na jakim miejscu na znak, że tędy iść albo jechać nie można; wywiesili w-ę na rozum = udają mądrych; dobremu piwu nie potrzeba w-y = dobry towar nie potrzebuje zachwalania; broda, jak w. = szeroka, rozstrzępiona; wąsy, jak w-y = nastrzępione; zasłona z gałęzi, za którą ptasznik łowił ptaki, gaik; w bot.: kwiatostan graniasty o kwiatkach na długich szypułkach (fig.).
Wiechcica, motyl z rodziny garbatek z podrzędu prządkówek.
Wiecheć, Wiechetek, pęczek słomy, siana, łyka a. grochowin dla wycierania czego, do zatkania jakiego otworu, słoma owinięta koło stóp dla ciepła.
Wiechetek, Wiechtek, zdr., od Wiecheć.
Wiechotka, rodzaj rośliny.
Wiechowaty, podobny do wiechy.
Wiechowy, odnoszący ś. do wiechy.
Wiecnica, ratusz.
Wiecownik, uczestnik wiecu; człowiek, namiętnie chodzący na wiece.
Wiecowy, ściągający ś. do wiecu, do wieców: sędzia w-y, sąd w-y = p. — Wiec; ustrój w-y = taki ustrój społeczny, w którym rząd należy do ogółu dorosłych członków plemienia, ustrój gminowładny.
Wieczernia, wieczerza.
Wieczernica, motyl z rodziny tejże nazwy, z podrzędu nocnicówek.
Wieczernik, Wieczornik, izba jadalna u dawnych Izraelitów; ostatni w. = ostatnia Wieczerza Chrystusa z Apostołami.
Wieczerza, posiłek wieczorny, kolacja; jedzenie przed nocą; W. Pańska = sakrament Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa, ustanowiony na ostatniej wieczerzy Chrystusa z Apostołami.
Wieczerzać, jeść wieczerzę, przyjmować posiłek wieczorny.
Wieczko, małe wieko, przykrywka, pokrywka.
Wiecznie, przysł., bez końca w czasie, przez całą wieczność; bez przerwy, wciąż, nieustannie, ustawicznie.
Wiecznik, roślina z rodziny amarantowatych, pochodząca z gorących stref Azji i Afryki; ruch nieustający, wieczny; zapisać ś. w w. miłości = pokochać stale (fig.).
Wiecznobytny — p. Wiekuisty.
Wiecznochmurny, zawsze chmurny, ponury, posępny.
Wiecznociągły, Wiecznociekły, Wiecznopłynny, nieprzerwany w czasie, wiecznie idący, wiecznie płynący.
Wiecznocierpiący, cierpiący nieustannie.
Wiecznojędrny, zawsze jędrny.
Wiecznokwitły, zawsze kwitnący, zawsze świeży.
Wiecznopłodny, zawsze płodzący.
Wiecznopomny — p. Wiekopomny, na wieki pamiętny.
Wiecznopotomny, wiecznie trwający w potomności.
Wieczność, ciąg czasu bez początku i końca; żywot wieczny po śmierci, nieśmiertelność, wiekuistość: przenieść ś. do w-i = umrzeć; prawo czyje na posiadanie czego na czas nieograniczony dla siebie i dla swego potomstwa.
Wiecznośpiewny, zawsze śpiewny.
Wiecznotoczysty, obracający ś., kręcący ś. bez końca.
