Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/225

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

siebie, naciągać, odziewać; wjeżdżać gromadnie, hurmem, w wielkiej liczbie; w. ś., być wciąganym; przen., wdrażać ś., wprawiać ś., przywykać, przyuczać ś.

Wciągnąćp. nied. Wciągać.

Wciąż, przysł., ciągle, nieustannie, bez przerwy, bez ustanku.

Wcibiaćp. Wścibiać.

Wciecp. nied. Wciekać.

Wciekać, dok. Wciec, ciekąc przedostawać ś, w środek czego, płynąc, kapiąc, przenikać dokąd, wpływać.

Wcielać, dok. Wcielić, przyłączać, włączać, spajać w jedno ciało, łączyć w całość organiczną, jednoczyć, zespalać; nadawać ciało, postać widomą, kształt, ruchy, urzeczywistniać; w. ś., brać na siebie ciało, przyoblekać ś. w ciało; przybierać na siebie postać realną, kształt widomy, stawać ś. rzeczywistym.

Wcielenie, rzecz. od Wcielać; postać, w którą ś. jaka myśl, jaka idea wcieliła.

Wcielićp. nied. Wcielać.

Wcielony, imiesł. od Wcielać; istny, prawdziwy, istotny, rzeczywisty.

Wcierać, dok. Wetrzeć, trąc, nacierając sprawiać, żeby coś weszło, wewnątrz wsiąkło; w. ś., być wcieranym.

Wcieranie, rzecz. od Wcierać; dostać w. = dostać bicie, baty.

Wciernastkip. Wściornastki.

Wcięcie, rzecz. od Wciąć; zagłębienie, zrobione cięciem, część węższa czego, wycięcie w bokach, część wcięta, miejsce w pasie, w stanie, stan, talja.

Wcięty, wsadzony za pomocą cięcia; mający zagłębienie, szczerbę, głębokie nacięcie; o liściach: mający bok jakby wystrzyżony; o stroju: cienki w pasie.

Wcinać, dok. Wciąć, cięciem robić szczerbę, zagłębienie; wycinać fugę i wkładać, wciskać jedną rzecz w drugą.

Wcinany, którego wcięto, wycięty, wcięty.

Wciornastek mały, owad prostoskrzydły z gromady pluskwowatych mszyc, wysysa źdźbła różnych roślin (fig.); wszystek.

Wciornastkip. Wściornastki.

Wciskać, dok. Wcisnąć; cisnąc wpychać, wgniatać, wtłaczać; cisnąc nasadzać na co, napychać; cisnąc rzucać do środka, wewnątrz czego; wyciskając sok z czego, wpuszczać, wlewać go do czego; w. ś., przedostawać ś, dokąd przez ciasny otwór, przenikać z trudem, po zwalczeniu wszelkich przeszkód; narzucać ś., wchodzić dokąd nie proszony i nie wołany.

Wcisnąćp. nied. Wciskać.

Wczas, wygoda, dogodność, rozkosz; spoczynek, odpoczynek, wytchnienie, odpoczywanie; spokojność, spokój; wszystko, co przynosi wygodę, daje odpoczynek, miejsce dogodne do spoczywania; przysł., w. a. za w-u = w samą porę, we właściwym czasie, dość wcześnie, nim przeminie czas sposobny.

Wczasik, Wczasiczek, dogodnostka, wygódka; przyjemny odpoczynek.

Wczasność, wygoda, dogodność.

Wczasować kogo, sprawiać mu rozkosz, otaczając go wygodami: dając miły odpoczynek; w. ś., używać wczasu, wygód, odpoczywać.

Wczasowity, zapewniający wypoczynek.

Wczasownik, człowiek, lubiący wygody i próżnowanie, wygodniś, sybaryta.

Wczasowny, obfitujący w wygody, odnoszący ś, do wczasu; o