Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/120

 Trzydziesty, licz. porząd. od 30.

 Trzydzieści, liczeb. główny = 30.

 Trzydzieścioro (-rga), liczebnik zbiorowy od 30.

 Trzyfuntowy, ważący trzy funty; odnoszący ś. do trzech funtów: działo t-e = które ś. nabija kulą, ważącą trzy funty.

 Trzygarb, motyl z podrzędu zmierzchnikowców, z rodziny literówek, błyszczka trzysterka.

 Trzygarncowy, mieszczący w sobie trzy garnce.

 Trzygarncówka, miara, mieszcząca w sobie trzy garnce.

 Trzygłosowy, podzielony na trzy głosy; złożony z trzech głosów.

 Trzygodzinny, trwający trzy godziny, mający trzy godziny życia.

 Trzygroszowy, dotyczący 3 groszy = 3 groszom; kosztujący 3 grosze.

 Trzygroszówka, pieniądz, wartujący trzy grosze.

 Trzyjęzyczny, posiadający trzy języki, mówiący trzema językami.

 Trzykonny, zaprzężony w trzy konie, mający siłę trzech koni.

 Trzykorcowy, zawierający trzy korce.

 Trzykroć, Trzykrotnie, przysł., trzy razy, potrójnie; po t. = trzy razy raz po razie.

 Trzykroćrodny, wydający, rodzący owoc trzy razy do roku.

 Trzykrotka, roślina zwrotnikowa z klasy jednoliściennych, z rodziny storczykowatych.

 Trzykrotny, stający ś. po raz trzeci, uczyniony, powtórzony po raz trzeci.

 Trzykształtny — p. Trójkształtny.

 Trzykwartowy, mieszczący w sobie trzy kwarty.

 Trzykwaterkowy, mieszczący w sobie trzy kwaterki.

 Trzylecie, przeciąg trzech lat, okres trzechletni.

 Trzyletni, trwający trzy lata, mający trzy lata wieku.

 Trzylistny, Trójlistny, mający trzy liście.

 Trzyłby — p. Trójłbisty.

 Trzyłokciowy, mający trzy łokcie długości, szerokości, głębokości a. wysokości.

 Trzymacz, człowiek, który co trzyma.

 Trzymać, zachwyciwszy w ręce, nie puszczać, mieć w ręku, dzierżeć; mieć co w posiadaniu, zwłaszcza chwilowym, mieć co w rozporządzeniu do pewnego czasu, dzierżawić, arendować, mieć w dożywociu: t. wieś, karczmę; utrzymywać, prowadzić: t. szkołę, hotel, sklep; utrzymywać, mieć, chować: t. konie, t. nauczyciela do dzieci, t. towar na składzie, t. służących, t. pismo = prenumerować; chować, kryć, zamykać: t. co pod kluczem = w zamkniętym pomieszczeniu; zatrzymywać, nie poruszać, nie zwalniać: t. kogo pod strażą, w więzieniu: t. miasto w oblężeniu = oblegać je; choroba t-a go w łóżku = zatrzymuje; wiatry t-ają okręt na pełnym morzu; hamować, ukrócać, nie dawać zbytniej swobody: t. kogo w ryzach, w posłuszeństwie, w karbach, w rygorze; utrzymywać w pewnym stanie, zachowywać: t. nogi ciepło; mniemać, myśleć, sądzić, rozumieć: dobrze, źle o kim t., wiele o sobie t. = być zarozumiałym; mieścić w sobie, zamykać, zawierać: beczka t-a w sobie sto garncy; zajmować jakie stanowisko: t. prym, pierwszeństwo, wyróżniać ś., być pierwszym, przewodzić, t. środek, być w pośrodku, być umiarkowanym, nie przesadzać; t. czoło = być pierwszym, stać na czele; t. z kim, być czyimś stronnikiem, być po czyjejś stronie, utrzymywać czyjąś stronę; o barwach: nie pełznąć, nie płowieć, nie blaknąć; nie puszczać, nie słabnąć: mróz, lód t-a;