Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 3.djvu/115

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Trzciniany, odnoszący ś. do trzciny, zrobiony z trzciny.

Trzciniasty, podobny do trzciny, mający kształt trzciny.

Trzcinisko, miejsce zarosłe trzciną, gruba brzydka trzcina.

Trzcinisty, obfitujący w trzcinę, zarosły trzciną.

Trzcinka, zdr. od Trzcina, cienka, giętka laseczka z trzciny, pręcik trzcinowy.

Trzcinnik, ptak wróblowaty stożkodzioby z rodziny łuszczaków, poświerka, potrzos.

Trzcinokwiat p. Kwiatotrzcina.

Trzcinopalma, roślina jednoliścieniowa z rodziny palm (fig.).

Trzcinować, w mul., nabijać trzcinę na deski ściany a. sufitu i drutem nawiązywać, w celu narzucenia na to wapna.

Trzcinowy, dotyczący trzciny, zrobiony z trzciny.

Trzcionkap. Gajówka.

Trzeba, Trza, jest konieczne, winno ś., należy ś., jest potrzeba, jest potrzebne; t. mi = potrzebuję; t. ci wiedzieć = powinieneś wiedzieć; t. mi było! = niepotrzebnie to zrobiłem, niepotrzebnie mi ś. to zdarzyło; niewiele mu t. = przestaje na byle czym, skromny jest w swych wymaganiach; niewiele mu już t. = jest umierający.

Trzebiciel, człowiek, który trzebi, oczyszcza, czyściciel; człowiek, pokładający, trzebiący samce.

Trzebić, czyścić, oczyszczać, wyrywać zielsko, pleć chwasty; wycinać drzewa i krzaki; wypleniać, niszczyć, wytępiać, np. szkodliwe zwierzęta; kapłonić, mnisie, wałaszyć, pokładać, kastrować; przewiewać, wiać, opałać: t. len = czochrać; t. ś. = czyścić ś.; wytępiać ś., zabijać ś. wzajemnie.

Trzebieniec, rzezaniec, kastrat, eunuch.

Trzebież, czyszczenie gruntu przez usuwanie niepotrzebnej roślinności, np. drzew, krzewów, chwastów; wycinanie lasu, karczowanie; rola po wytrzebionym lesie, oczyszczony grunt, karczowisko, nowizna.

Trzebula, roślina z rodziny baldaszkowatych, uprawiana po ogrodach, używana zamiast pietruszki (fig.).

Trzebulak, motyl z podrzędu miernikowców, rodziny rośliniaków.

Trzech, liczebnik osobowo-męski od Trzy.

Trzechdzienny, trwający od trzech dni.

Trzechgłówny, posiadający trzy głowy, o trzech głowach.

Trzechkrólski, odnoszący ś. do święta Trzech Królów, przypadający na Trzy Króle.

Trzechletni, trwający od trzech lat, istniejący, ciągnący ś. trzy lata.

Trzechmiesięczny, trwający od trzech miesięcy; istniejący, żyjący trzy miesiące.

Trzechsetny, liczebnik porządkowy od 300; będący jedną częścią wielkości, podzielonej na trzysta równych części.

Trzechtysiączny, Trzechtysięczny, zawierający w sobie trzy tysiące, będący jedną częścią wielkości, podzielonej na 3000 równych części.

Trzeci, liczebnik porządkowy od trzy; będący jedną częścią wielkości, podzielonej na trzy równe części; t-ia = trzecia godzina; po t-ie = na trzecim miejscu, z trzeciego względu; w mat., t-ia potęga = iloczyn wielkości, pomnożo-