Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/785

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

dła; z tej przyczyny, z tej racji, z tego powodu; ni s., ni zowąd = bez przyczyny, bez racji, niewiadomo dlaczego, niespodziewanie, nagle.

Stągiew, Stągiewka, nm., naczynie drewniane w kształcie beczki, u dołu rozszerzonej do przechowywania wody (fig.); dawna miara objętości do ciał płynnych.

Stągwica, mięczak brzuchopełzy trąbikowaty.

Stąpać, stawiać kroki, kroczyć; s. z wysoka, s. na koturnach = mówić a. pisać stylem napuszonym.

Stąpić, Stąpnąć, zrobić krok, postawić nogę, posunąć ś., iść; o tkaninie: zstąpić, stępować, zstępować = zbiegać ś., skurczyć ś.

Stąpnąćp. Stąpić.

Stąpnięcie, Stąpnienie, postawienie nogi, krok.

Stchórzyć, stracić odwagę, zaniechać czego z powodu braku odwagi, przestraszyć ś., przerazić ś., cofnąć ś. od czego.

Stearyna, łć., część składowa wielu tłuszczów, otrzymywana przez zmydlanie ich, rozłożenie mydła i oczyszczenie otrzymanej masy; trudniej topliwa niż łój, używa ś. prawie wyłącznie do wyrobu świec.

Stearynowy, łć., zrobiony, wyrobiony ze stearyny.

Steatom, gr., tłuszczak, guz przerosły gęstą tkanką.

Steatopygja, gr., nadmierne nagromadzenie ś. tłuszczu w pośladkach, zwłaszcza u Hottentotek i Buszmanek (w połudn. Afryce).

Steatoza, gr., chorobliwe tworzenie ś. tłuszczu w ciele.

Steatyt, gr., minerał słoniniec, odmiana talku, zbita, łatwo krająca ś. nożem, służy do pisania (zamiast kredy) oraz na palniki gazowe.

Stebnować, nm., szyć tak, aby każdy następny ścieg zachodził na poprzedni.

Stebnówka, nm., szew, ścieg stebnowany.

Stechjometrja, gr., część chemji, nauka o proporcjach, w jakich ciała wchodzą w związki.

Stechjometryczna, gr., waga = waga atomu jakiego ciała, waga atomowa.

Stecka, Steczka, ścieżka.

Steganografja, gr.p. Kryptografja.

Stegnić, zdeptać, stratować.

Stegnoza, gr., skurczenie, zatkanie por (gruczołów potowych).

Stek, spływ, zlew, ściek, kałuża; zbiór ludzi a. rzeczy najgorszego gatunku; zbiorowisko; zbiegowisko, tłuszcza, zgraja; s. grzbietowy = kręgosłup; s. barani = comber; u zwierząt, należących do rzędu stekowców: otwór wspólny dla wydzielania kału, moczu oraz dla funkcji płciowych.

Stekowiec, zwierzę ssące, należące do rzędu jajorodnych a. jednootworowych, charakteryzujących ś. tym, że mają stek i znoszą jaja.

Stekowiskop. Stek.

Stela, gr., słup kamienny, służący za nagrobek, za pomnik.

Stelaż, nm., staluga, statyw; w spekulacji giełdowej: zobowiązanie ś. do dostarczenia a. przyjęcia walorów podług różnicy kursu między zwyżką i zniżką.

Stelechity, gr., skamieniałe pnie drzew przedpotopowych.

Stelegrafja, gr., sztuka rytowania napisów na kolumnach.

Stella, łć., gwiazda.

Stelmach, nm., rzemieślnik, wyrabiający wszystkie drewniane części, potrzebne do złożenia wozu, bryczki, powozu i t. p., kołodziej.

Stelmaszy, Stelmaski, nm., od-