Piekiełko, przypiecek, murek przed otworem pieca; miejsce między piecem amurem, zapiecek.
Piekło, mieszkanie złych duchów; miejsce, gdzie dusze potępione wieczne cierpią męki; szatani, złe duchy, piekielnicy, moce piekielne, potępieńcy; otchłań, miejsce, gdzie przebywali ludzie święci Starego Zakonu do narodzenia Chrystusa (Jezus Chrystus zstąpił do piekieł); przen. straszna bieda, ciężkie życie, okropne utrapienie; wrzaski, krzyki, awantury, wybuchy gniewu, kłótnia; wstąpił do piekieł, po drodze mu było = znacznie zboczył z drogi; człowiek rodem z p-a = łotr, niegodziwiec; baba z p-a rodem = złośnica, wiedźma; jak w p. wrzucił = zginęło bez śladu; w druk., skrzynka, do której wrzucają ś. czcionki już niezdatne.
Pielaczka, Pielarka, kobieta opielająca warzywo z chwastów.
Pielesz, łożysko zwierza, nora, legowisko; gniazdo ptaka drapieżnego; przen., gniazdo ojczyste, dom rodzinny, ognisko rodzinne; wrócić do swoich p-y = pod dach rodzinny.
Pielęgnacja — p. Pielęgnowanie.
Pielęgniarka, kobieta, pielęgnująca chorych.
Pielęgniarstwo, umiejętność pielęgnowania chorych a. dzieci.
Pielęgniarz, człowiek, poświęcający ś. pielęgnowaniu chorych, dozorujący chorych.
Pielęgnować, mieć staranie około kogo, otaczać kogo opieką, chodzić około kogo a. około czego z pieczołowitością; p. kwiaty, rośliny = hodować; p. ś., troszczyć ś. o siebie, uważać na siebie; p. swoje ideały, myśli, zamiary = podtrzymywać je w sobie troskliwie, dążyć do ich urzeczywistnienia.
Pielgrzym, nm., pątnik, wędrowiec, odbywający z natchnienia uczuć religijnych podróż, zwłaszcza pieszo, do miejsc świętych.
Pielgrzymek, nm., gatunek małża.
Pielgrzymi, Pielgrzymski, nm., odnoszący ś. do pielgrzyma, właściwy pielgrzymowi; wziąć kij p. = udać ś. na tułaczkę, na wygnanie.
Pielgrzymka, nm., pielgrzymowanie, wędrówka do miejsca świętego; kopi pan ja, udająca ś. do miejsca świętego; kobieta pielgrzymująca.
Pielgrzymować, nm., być pątnikiem, dokonywać pielgrzymki; podróżować, wędrować.
Pielgrzymstwo, nm., stan pielgrzyma; tułactwo; przen., postęp, rozwój.
Pielnik, rodzaj pługa do opielania roślin okopowych (fig.).
Pielucha, chusta płócienna do obwijania niemowlęcia, powijaczka, przen., wiek niemowlęcy, dziecięctwo; od p-ch = od niemowlęctwa; przen., być w p-ch = w stadjum początkowym rozwoju: przemysł. handel, cywilizacja w p-ch.
Pieluszka, zdr. od Pielucha.
Piemia, gr. — p. Pjemja.
Pienia, łć. — p. Pieniactwo.
Pieniacki, Pieniaczy, przym. od Pieniacz; obłęd p. = objaw choroby umysłowej.
Pieniactwo, łć., procesowanie ś., prawowanie ś., wodzenie ś. po sądach często bez słusznej przyczyny.
Pieniacz, łć., ten. kto lubi się pieniać, człowiek oddany pieniactwu, zaciekły procesowicz; forma żeń. Pieniaczka.
Pieniać, łć., procesować, ciągać kogo po sądach; p. ś., procesować ś. zawzięcie.
