Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/631

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Rzewnić, rozrzewniać, rozczulać, roztkliwiać, wzruszać, i podbudzać do łez.

Rzewnie, Rzewlliwie, przysł., żałośnie, płaczliwie, gorzko; szczerze, serdecznie, całym sercem, całą duszą, co ci ś. r. spodoba = jak chcesz, wszystko, co ci ś. podoba.

Rzewniowate, rodzina roślin dwuliściennych.

Rzewnop. Rzewnie.

Rzewność, uczucie rzewne, rozczulenie, rozrzewnienie, wzruszenie, żal serdeczny.

Rzewnotęskliwy, tęskniący za czym serdecznie.

Rzewny, pochodzący z rozrzewnienia, z rozczulenia, wzruszający, czuły, tkliwy, serdeczny, gorzki, głęboki, żałosny, ciężki; o człowieku: skłonny do rozrzewnienia, łatwo ś. rozczulający, tkliwy, uczuciowy, sentymentalny.

Rzezać, rznąć, krajać; zabijać, mordować: r. bydło = rznąć, trzebić, kastrować; rzeźbić, wyrzynać, ryć, rytować; r. djament = szlifować; r. ś., dobywać ś., wykluwać ś., wyrzynać ś.

Rzezak, nóż rzeźniczy, kuchenny, nóż ogrodniczy; rzeźnik żydowski, bijący bydło według przepisów rytualnych; ten, co dopełnia obrządku obrzezania u Żydów.

Rzezalniap. Rzeźnia.

Rzezanie, rznięcie, krajanie; zabijanie, mordowanie; bicie, rzeź; trzebienie, kastrowanie; rzeźba, rzeźbiarstwo, rytowanie; r. drogich kamieni = szlifowanie.

Rzezaniec, trzebieniec, kastrat, eunuch.

Rzezanina, rzeź.

Rzeziec, długi nóż do podrzynania plastrów miodu; mały nożyk, wygięty w półkole, do wyrzynania wklęsłości w drzewie, np. do wyrabiania łyżek drewianych.

Rzezimieszek, złodziej kieszonkowy, złodziej łupieżca, rabuś.

Rzezuńp. Ryzuń.

Rzeź, bicie bydła, rzeźnictwo, ubój; masowe zabijanie ludzi, morderstwo, rozlew krwi, rzezanina: r. niewiniątek, rzeź niemowląt przez Heroda w poszukiwaniu Chrystusa, przen., krzywda, wyrządzana niewinnym i bezbronnym.

Rzeźba, robota rzeźbiarska a. rzeźbiarza, rzeźbiarstwo, snycerstwo; coś wyrzeźbionego, dzieło sztuki rzeźbiarskiej, posąg, ozdoba rzeźbiona.

Rzeźbiarka, artystka, poświęcająca ś. rzeźbie, snycerka: maszyna do giloszowania

Rzeźbiarnia, pracownia rzeźbiarska.

Rzeźbiarski, odnoszący ś. do rzeźbiarza, stanowiący własność rzeźbiarza, snycerski.

Rzeźbiarstwo, sztuka rzeźbiarska, snycerstwo.

Rzeźbiarz, artysta, poświęcający ś. rzeźbie, snycerz.

Rzeźbić, wyrabiać plastycznie jakieś kształty, lepić, wyrzynać, wykuwać, ryć figury, przedmioty, kształty, robić rzeźby; przen., wykończać co starannie, dokładnie, artystycznie.

Rzeźki, zdrowy, krzepki, dziarski, rzeźwy, żwawy, chwacki.

Rzeźnia, budynek, gdzie biją bydło, szlachtuz, bydłobójnia; miejsce, gdzie sprzedają mięso, jatki.

Rzeźnictwo, zajęcie, rzemiesło rzeźnicze; handel mięsem, sprzedawanie mięsa.

Rzeźniczy, Rzeźnicki, odnoszący ś. do rzeźnika, właściwy rzeźnikowi.

Rzeźnik, rzemieślnik, który rznie bydło i sprzedaje mięso; rzemieślnik, wyrabiający i sprzedający wę-