Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/62

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Perturbacja, łć., zamieszanie, zaniepokojenie; zakłócenie w ruchu planety z powodu zbliżania ś. innego ciała niebieskiego; niespokojne ruchy igiełki magnesowej, spowodowane burzą magnetyczną.

Perturbator, łć., człowiek, sprowadzający perturbację, przewrót; wichrzyciel, warchoł.

Peruka, fr., fałszywe włosy, nakrycie głowy, naśladujące naturalne uczesanie dla zamaskowania łysiny lub jako modna ozdoba głowy (fig.).

Perukarczyk, fr., uczeń u perukarza, fryzjerczyk.

Perukarstwo, zajęcie perukarza.

Perukarz, fr., ten, co robi peruki, fryzjer; człowiek, noszący perukę.

Peruwjański balsam, olejek z drzewa południowo-amerykańskiego, ciemno-brunatny, pachnący przyjemnie, używany jako lek i jako pachnidło.

Perwersja, fr., zepsucie, skażenie moralne, rozpusta wyszukana, wyuzdanie.

Perydromp. Peridrom.

Peryferja, gr., obwód koła lub innej płaszczyzny, krzywą linją zamkniętej, okrąg; przen., żart., objętość, grubość, tusza człowieka otyłego.

Peryferyczny, gr., dotyczący obwodu, w obwodzie, znajdujący się na obwodzie.

Peryfraza, gr.,. omówienie, figura retoryczna, której używamy, gdy zamiast nazwać po imieniu rzecz lub pojęcie, omawiamy je kilku lub więcej wyrazami określającemi.

Perygieum, gr.p. Perigeum.

Peryheljum, gr.p. Periheljum.

Peryklinalny łć. układ warstw ziemi, w którym warstwy są ułożone stożkowato, głównie w wulkanach.

Perykopy, gr., rozdziały, ustępy z Pisma Św., objaśniane w kościele.

Perymetr, gr., okrąg, obwód wieloboku cz. figury gieometrycznej prostolinijnej, zamkniętej; w okulistyce: instrument, używany do mierzenia pola widzenia.

Perymetrja, gr., umiejętność mierzenia pola widzenia.

Perymorfja, gr., metoda osi zmiennych w gieometrji różniczkowej.

Perymorfoza, gr., przeobrażenie.

Peryoptryka, gr., część fizyki i o łamaniu ś. promieni światła na powierzchni ciał.

Perypatetyczna gr. filozofja = filozofja Arystotelesa, nazwana; tak od jego zwyczaju przechadzania ś. w czasie wykładu; następnie filozofja jego szkoły.

Perypatetyk, gr., zwolennik filozofji perypatetycznej.

Perypetja, gr., nagła, niespodziana zmiana losu; przełom w dramacie jako przygotowanie do katastrofy.

Peryplus, gr., objechanie i opisanie wybrzeży morskich, kraju.

Perypter, gr., budowla, otoczona ze wszystkich stron kolumnadą, monopter.

Perystaltyczny gr. ruch = ruch robaczkowy kiszek.

Perysterja, gr., prostota, naiwność, skromność.

Perystyl, gr., w greckim budownictwie kolumnada, otaczająca dziedziniec (fig.); przedsionek, wsparty na kolumnadzie, przejście lub galerja, otoczona kolumnami.

Perytonealny, gr., dotyczący otrzewnej.