Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/619

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Ryboznawczy, dotyczący znawstwa ryb.

Ryboznawstwo, nauka o rybach, ich życiu i gatunkach, ichtjologja, jako część zoologji.

Rybożercap. Rybojad.

Rybożerny, żywiący ś. rybami; lubiący jeść ryby.

Rybsko, zgrub. od Ryba.

Rycerka, nm., kobieta waleczna, bohaterka, wojowniczka; rzemiosło rycerza, żołnierka, wojaczka.

Rycerski, nm., dla rycerzy przeznaczony, rycerzom właściwy; mężny, bohaterski, wojenny, bitny, wojowniczy; szlachetny, honorowy; wytwornie uprzejmy dla niewiast; po r-sku = jak prawdziwy rycerz; r. stan = stan szlachecki i żołnierski zarazem; r. zakon = zakon, którego członkowie obowiązywali ś. walczyć z muzułmanami, z poganami; r-e dobra = majątki ziemskie, których właściciele byli niegdyś zobowiązani pełnić służbę rycerską i uwolnieni byli od różnych ciężarów państwowych (podatków, kwaterunków i t. p.); r-e ostrogi = w dawnych czasach godło stanu rycerskiego, gdyż dopiero pasowanemu na rycerza wolno było używać ostróg.

Rycerskość, nm., usposobienie wojownicze, bohaterstwo; właściwa rycerzom wytworność i delikatność w postępowaniu z damami.

Rycerstwo, nm., ogół rycerzy; szlachta; życie rycerskie, zawód rycerski czyli rzemiosło rycerskie, wojskowość.

Rycerz, nm., dawniej żołnierz konny stanu szlacheckiego (fig.); człowiek waleczny; bohater, wojownik; posiadacz orderu zakonu rycerskiego; r. błędny w wiekach średnich: rycerz wędrowny, szukający przygód po świecie; r. przemysłu = oszust, łotr; pasować na r-a = nadać komu godność i prawa rycerza przez dopełnienie nad nim obrzędów, zwyczajami określonych.

Rycerzątko, młodociany rycerzyk.

Rycerzować, nm., rycerzem być, służyć w wojsku; na rycerza pasować.

Rycerzyk, nm., młody rycerz.

Rychlatka, odmiana gruszek.

Rychle, przysł.p. Rychło.

Rychlej, przysł., wcześniej, prędzej; raczej, łatwiej, snadniej.

Rychlik, gatunek owsa; r-ki, gatunek kartofli.

Rychło, prędko, szybko, zaraz, natychmiast; wczas, wcześnie, za wczasu, w porę, w swoim czasie; wkrótce, niebawem, wnet: r. tam! = śpieszże ś.; r-o li? = kiedy, czy zaraz?; już nierychło, r. w czas! = już zapóźno; r. świt = skoro świt, o świcie; nie r., Marychno, po śmierci tańcować = mówi ś. o zabiegach i postępkach, niewłaściwych spóźnionemu wiekowi.

Rychłość, szybkość, pośpiech.

Rychłozrost, gojenie ś. doraźne.

Rychły, wczesny, prędki, nagły; chętny, skwapliwy, skłonny, skory; przedwczesny, zawczesny; szybki, żwawy, bystry, zwinny.

Rychotać, ryczeć: wyć, huczeć; płakać głośno, beczeć, lamentować; śmiać ś. do rozpuku, pękać ze śmiechu.

Rychtować, nm., ustawiać, nastawiać w pewnym kierunku, kierować, przyrządzać; stawiać kogo w przykrym położeniu; r. ś., kierować ś., stosować ś. do czego; przygotowywać ś. do czego; rychtuj ś.! = gotuj ś., stawaj w porządku.

Rychtownik, nm., ten, co rychtuje, ustawiacz.

Rychtunek, nm., kierunek.