Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/556

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

zwalając pociągom przechodzić z jednej linji na drugą, krzyżownica.

Rozjąćp. nied. Rozimać.

Rozjątrzać, dok. Rozjątrzyć; rozgnajać, doprowadzać do tego, żeby ś. co ropiło, jątrzyło; przen., jątrzyć, denerwować, drażnić, rozjuszać, gniewać, irytować; r. s. o wrzodzie, ranie i t. p.: rozgnajać ś., jątrzyć ś., nabierać ropą; przen., stawać ś. gniewnym, drażliwym, rozdrażniać ś., irytować ś., wpadać w gniew, w pasję, rozwścieczać ś.

Rozjątrzenie, rozdrażnienie, irytacja, gniew, wściekłość, pasja; zaostrzenie ś. choroby; powstanie zapalenia ropnego.

Rozjechaćp. nied. Rozjeżdżać; r. kogo = przejechać go, jadąc na kogo wpaść, jadąc nieostrożnie skaleczyć a. zabić kogo.

Rozjedniać, dok. Rozjednoczyć; rozłączać coś złączonego; r. ś., rozdzielać ś.

Rozjednoczyćp. Rozjednić.

Rozjednywać, dok. Rozjednać; godzić, jednać zwaśnionych.

Rozjemca, który rozpędza, rozsuwa; który rozejmuje spór, jednacz, pojednawca, pośrednik, arbiter, medjator.

Rozjemczy, jednawczy, polubowny, pojednawczy.

Rozjemny, Rozjętny, dający ś. rozjąć, rozdzielić, pogodzić, pojednać.

Rozjemstwo, zadanie rozjemcy, jednanie, godzenie; sąd polubowny, medjatorstwo; rozeznawanie, rozróżnianie: r. prawdy od fałszu.

Rozjeść sięp. nied. Rozjadać ś.

Rozjezdne (-ego), chwila rozstania ś., chwila odjazdu.

Rozjeździćp. nied. Rozjeżdżać; r. ś., zasmakować w jeździe, ciągle jeździć.

Rozjeżdżać, dok. Rozjechać; jadąc, tratować kogo, co, miażdżyć, gnieść kołami wozu a. kopytami końskiemi; przen., przecinać, rozcinać, robiąc długą szramę: r. koń mu łeb pałaszem; r. ś., jechać w różne strony, rozstawać ś., jadąc każdy gdzieindziej; r. dok. Rozjeździć; psuć przez częstą jazdę; r. drogę, bruk, bryczkę, powóz; r. ś. rozluźniać ś., dezelować ś.; r. ś., o nogach = stawiać je szeroko, stąpać niepewno, chwiać ś. na nogach.

Rozjęczeć się, jęczeć okropnie, skarżyć ś. żałośnie.

Rozjęk, jęk przeciągły.

Rozjuczać, dok. Rozjuczyć; zdejmować z kogo, z czego juki, paki.

Rozjudzać, dok. Rozjudzić; judząc roznamiętniać, rozdrażniać, podniecać, i Rozjurzać, dok. Rozjurzyć; podniecać w kim popęd płciowy, roznamiętniać, rozbestwiać; r. ś., roznamiętniać ś., rozbestwiać ś.

Rozjuszać, dok. Rozjuszyć; rozjątrzać, wprawiać w gniew szalony, we wściekłość; r. ś., wpadać w gniew szalony, wściekać ś.

Rozkal, wiosenne topnienie lodów i śniegów, roztopy.

Rozkalkulować, rozliczyć, rozważyć, rozrachować, obliczyć, roztrząsnąć w myśli.

Rozkantonować, rozkwaterować po kantonach.

Rozkapać się, zacząć ustawicznie kapać, padać.

Rozkaprysić się, stać ś. nieznośnie kapryśnym, rozgrymasić ś.

Rozkapturzać, dok. Rozkapturzyć; zdejmować kaptur z kogo; wydalać z zakonu, robić mnicha osobą świecką; r. ś., zrzucać kaptur; wychodzić z zakonu, zrzucać suknię mniszą.

Rozkarbować, podzielić na części równe, robiąc karby; wygładzić fałdy, zmarszczki, rozmarszczyć; porozcinać, porozbijać, poranić.

Rozkaresować się, zacząć ustawicznie ś. karesować.