Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/515

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ny na usta, aby ochronić płuca od wdychania kurzu, złych wyziewów i mroźnego powietrza (fig.).

Respiro, wł., w kupiectwie zezwolenie na zwłokę w wypłacie, przedłużenie terminu.

Respondować, Responsować, łć., odpowiadać, odpisywać.

Respons, odpowiedź, odpis.

Responsorja, łć., w kościele: śpiewane odpowiedzi ludu lub chóru na śpiew kapłana.

Respublika, łć.p. Republika.

Ressentyment, fr., uraza, żal.

Restabilicja, łć., przywrócenie czci.

Restancja, łć., zaległość, pozostałość dłużna.

Restanty, łć., należności, o które ś. nie upominano; papiery publiczne wylosowane, a nie zrealizowane.

Restauracja, łć., odbudowanie, odnowienie, naprawa, przywrócenie do poprzedniego stanu; w polityce: przywrócenie na tron wyrugowanej przez rewolucję dynastji, zwłaszcza powrót Burbonów na tron francuski po upadku Napoleona I i czas ich panowania; zakład jadłodajny, jadłodajnia.

Restauracyjny, łć., odnoszący ś. do restauracji.

Restaurator, łć., artysta, zajmujący ś. odnawianiem dzieł sztuki; właściciel jadłodajni.

Restauratorka, łć., kobieta, restaurująca co, odnowicielka; właścicielka restauracji; żona restauratora.

Restaurować; łć., odnawiać, naprawiać, odświeżać, wzmacniać, ulepszać.

Restrykcja, łć., ograniczenie, zastrzeżenie; myśl wsteczna; chwilowe zawieszenie zobowiązań; wykręty, wybiegi.

Restytucja, łć., oddanie, przywrócenie, zwrot rzeczy posiadanej nieprawnie; przywrócenie do poprzedniego stanu; odtworzenie, odrysowanie według pozostałych szczątków i opisu; w prawie: uzyskanie pozwolenia sądowego na przedsięwzięcie zaniedbanej w swoim czasie czynności procesowej.

Restytuować, łć., przywracać do pierwotnego stanu, zwracać; oddawać prawemu właścicielowi.

Restytutor, łć., ten, co restytuuje, przywraca.

Resurs, fr., sposób ratowania ś., środek ratunku, ucieczka; środek pomocniczy materjalny, zasób.

Resursa, fr., stowarzyszenie, mające na celu zabawę i posiadające własny lokal zwany także r-są.

Resuscytować, łć., ponawiać, wznawiać, wzbudzać nanowo.

Resygnować, łć., rozpieczętować.

Reszka, strona monety, na której jest wybity wizerunek panującego i napis, lub sam tylko napis; orzeł, czy r., gra, polegająca na zgadywaniu, jak upadnie wyrzucona w górę moneta, czy reszka, czy też orłem, t. j. stroną herbu, do góry.

Reszta, nm., pozostałość, ostatek, szczęt; remanent; w arytm., wypadek, otrzymany z odejmowania, inaczej: różnica; pieniądze drobniejsze, zwrócone z grubszej monety, po potrąceniu należności; do r-y = do ostatka, zupełnie, całkiem; z r-ą = w końcu, ostatecznie, wreszcie, niechaj.

Resztka, pozostała część, pozostały kawałek czego.

Resztować, nm., pozostawać jako reszta.

Retaljacja, łć., odwet.

Retaljacyjny, łć., odnoszący ś. do retaljacji; r-e cła — p. Cła retorsyjne.