Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/511

(fig. 1), oraz ornamentyką, obfitującą w maski, kwiaty, owoce itp. (fig. 2).

 Reneta, fr., ceniony gatunek jabłek.

 Rengloda, fr. — p. Renkloda.

 Renifer, łć. — p. Ren.

 Renitencja, łć., upór, uporczywość.

 Renitent, łć., stawiający opór, oporny, uparty.

 Renkloda, Rengloda, fr., gatunek śliwki; owoc tej śliwki, barwy zielonawo-żółtawej.

 Renoma, fr., dobre imię, dobra sława, dobra opinja; reputacja, wziętość, rozgłos.

 Renomista, łć., ubiegający się o sławę, o wziętość.

 Renomować się, łć., zachwalać swój towar, swój wynalazek.

 Renomowany, łć., z ustalonym dobrym imieniem, cieszący ś. uznaniem, chwalony, sławny, wzięty.

 Renons, fr., odmowa; w kartach: nieposiadanie wcale jakiego koloru; karty, które gracz odrzuca, kupując taljon.

 Renonsować, fr., wyrzekać ś., zrzekać ś. czego; w grze w karty zdawać kartę innego niewłaściwego koloru.

 Renowacja, łć., odnowienie; przy wekslach: przedłużenie.

 Renta, fr., w ekonomji politycznej ta część dochodu z produkcji, którą otrzymuje właściciel bogactw przyrody, użytkowanych przy produkcji; stały roczny dochód z majątku czy kapitału oddanego bezpowrotnie wzamian za ten dochód; r. gruntowa = czysty dochód z ziemi po potrąceniu procentu od kapitału włożonego i wynagrodzenia za pracę; r. państwowa = dług państwowy nieumarzalny, który zaciągając, państwo nie zobowiązuje się do zwrotu kapitału, lecz tylko do płacenia procentów,

 Rentgenolog, łć., uczony zajmujący ś. badaniem i działaniem promieni Roentgena.

 Rentgienowskie promienie — p. Roentgienowskie promienie.

 Rentjer, fr., kapitalista, utrzymujący ś. z procentów lub z renty.

 Rentodajny, przynoszący rentę.

 Rentować, fr., przynosić dochód, opłacać ś.

 Rentowność, fr., przynoszenie dochodu, zysk, opłacanie ś.

 Rentowny, fr., zyskowny, dający dochód, opłacający ś.

 Renuncjacja, łć., zrzeczenie ś. czego; zaniechanie; zrzeczenie ś. praw do następstwa tronu; zrzeczenie się przez członka rodziny panującej tych praw, jakie miał z tytułu owego pokrewieństwa, żeby uzyskać pozwolenie monarchy na małżeństwo z osobą niższego rodu.

 Renuncjować, łć., zrzekać ś., odstępować od czego, puszczać w niepamięć.

 Reński — p. Gulden; r-e wino, białe wino niemieckie z winnic nad rzeką Renem.

 Reobatometr, gr., przyrząd do mierzenia głębin morskich i do badania kierunku i siły prądów podmorskich.

 Reofor, gr., drut, będący przewodnikiem elektryczności w przyrządzie galwano-elektrycznym.

 Reokord, gr., drut do mierzenia oporu w przewodnikach prądów galwanicznych — p. Om.

 Reokupacja, łć., powtórne zajęcie np. kraju.

 Reokupować, łć., zająć na nowo.

 Reometr, gr., przyrząd do mierzenia siły prądu wody; do mierzenia siły prądu elektrycznego.

 Reomotor, łć., każde źródło prądu elektrycznego, np. element galwaniczny, dynamomaszyna itp.

 Reorganizacja, łć., urządzenie w inny sposób, przekształcanie.