Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/460

 Przyśpiewywać, towarzyszyć komu, śpiewając; śpiewać do wtóru; śpiewem umilać co, np. p. przy robocie, p. do tańca; przen., potakiwać, przytwierdzać.

 Przyśrodkowy, umieszczony w blizkości środka.

 Przyśrubowywać, Przyszrubowywać, dok. Przyśrubować, Przyszrubować; przykręcać, przymocowywać śrubą.

 Przyświadczać, dok. Przyświadczyć; stwierdzać swoim świadectwem, zaświadczać; potakiwać komu, uznawać za słuszne to, co mówi.

 Przyświecać, dok. Przyświecić; użyczać światła, świecić idącemu, pracującemu, rozświecać drogę, oświecać; p. komu = dogadzać mu, nadskakiwać, pochlebiać; jaśnieć pięknemi przymiotami, dobrym przykładem, być wzorem.

 Przyświstywać, świstać do wtóru, wtórować świstaniem, poświstywać, świstać z przerwami, pogwizdywać.

 Przytaczać, dok. Przytoczyć; tocząc przybliżać, przysuwać; przen., cytować, przywodzić w mowie a. w piśmie czyjeś wyrazy na poparcie swego zdania a. dla okrasy stylu; p. ś., tocząc ś. przybliżać ś.; podchodzić, zbliżać ś. powoli, z trudnością (o człowieku otyłym, pijanym).

 Przytajać, dok. Przytaić; p. oddech = zatrzymywać oddech dla ukrycia ś., nie zdradzać ś. ze swoją obecnością; p. kaszę = tłusto i gęsto ją gotować; p. ś., przyczajać ś., ukrywać ś.

 Przytakiwać, dok. Przytaknąć; uznawać co za słuszne i prawdziwe, przyświadczać, potakiwać.

 Przytapiać, dok. Przytopić; więcej czego stapiać, spławiać.

 Przytarabanić, z trudem przyciągnąć, przywlec co; p. ś., z trudem przybyć, przywlec ś.

 Przytarczowy, znajdujący się przy gruczole tarczennym.

 Przytaszczyć, przyprowadzić siłą, przyciągnąć, przydźwigać; p. ś., przywlec ś., przytarabanić ś.

 Przytelepać się, przybyć powoli, przywlec ś.

 Przytęchły, trochę stęchły.

 Przytęchnąć, nieco stęchnąć.

 Przytępiać, dok. Przytępić; czynić nieco tępym, pozbawiać ostrości; przen., osłabiać: p. wzrok, słuch; p. ś., stawać ś. nieco tępym; przen., osłabiać ś.

 Przytępieć, stać ś. tępym; osłabnąć, stracić bystrość umysłu, zniedołężnieć na umyśle; stracić słuch.

 Przytępy, nieco tępy; nierozgarnięty.

 Przytkać — p. nied. Przytykać.

 Przytknąć — p. nied. Przytykać.

 Przytłaczać, dok. Przytłoczyć; tłocząc przyciskać, przygniatać, dusić, przydławiać; przen., uciemiężać, gnębić, uciskać.

 Przytłoczyć — p. nied. Przytłaczać.

 Przytłuc — p. nied. Przytłukać, Przytłukiwać.

 Przytłukać, Przytłukiwać, dok. Przytłuc; tłukąc przygniatać, przybijać, przywalać; p. ś., przybyć dokąd po pokonaniu wielu przeszkód.

 Przytłumiać, dok. Przytłumić; przyduszać, przygaszać, poskramiać, przygnębiać, uspokajać, uśmierzać.

 Przytoczyć — p. nied. Przytaczać.

 Przytok, rzeka poboczna, dopływ.

 Przytomnie, przyślą znajdując ś. gdzie osobiście; przy pełnej świadomości, przy zdrowych zmysłach. Przytomność, znajdowanie się gdzie, obecność, pełna świadomość, zdrowe zmysły: stracić p., leżeć bez p-i, odchodzić od p-i,