p. komu grzanki = dokuczać komu; p-ło to na nim = została ś. na nim ta wina, pamięć o niej została; p. ś., spiekać ś. po wierzchu, opiekać ś., przyrumieniać ś.; przywierać, przystawać do naczynia.
Przypiekanka, grzanka w potrawach.
Przypiekany, przyrządzony za pomocą przypiekania, pieczenia.
Przypiekło, Przypiekle, wejście do piekła, otchłań piekielna.
Przypielać, dok. Przypleć; trochę wypielać, opielać z grubsza.
Przypieprzyć, trochę opieprzyć, przyprawić nieco pieprzem; dosypać, dodać pieprzu.
Przypierać, dok. Przyprzeć; przygniatać, przyciskać; p. kogo, znaglać go, zmuszać, przyniewalać, przyciskać; opierać co o co, przysuwać, przystawiać, przysłaniać jedną rzecz do drugiej, graniczyć, przytykać, dotykać: p. kogo do ściany = stawiać w położenia bez wyjścia, zmuszać do powiedzenia a. zrobienia czegoś wbrew woli; przyparło go = ma pilną potrzebę naturalną; p. ś., być opartym, opierać ś. o co, przyciskać ś. do czego.
Przypierzać, dok. Przypierzyć; pierzem, piórami przyozdabiać, upierzać gwoli ozdobie.
Przypiększać, dok. Przypiększyć; dodawać ozdób, upiększeń, przykraszać, przyozdabiać; p. ś., ozdabiać ś. jeszcze więcej.
Przypiętrze, platforma w klatce schodowej między piętrami, przy zakręcie schodów, podest.
Przypijać, dok. Przy pić; pić do kogo, w czyje ręce; p. ś., wbijać ś. w co, przyczepiać ś. do kogo, czego zębami, kleszczami i t. p.
Przypikować, przyszyć za pomocą pikowania; więcej jeszcze wypikować.
Przypilać, dok. Przypilić; doglądać, przypilnowywać, zmuszać, pobudzać do pośpiechu, znaglać; p-iło mu = pilno mu było; p-iło go = ma pilną potrzebę naturalną.
Przypilić — p. nied. Przypilać.
Przypilnować — p. nied. Przypilnowywać; p. kogo = złapać go na gorącym uczynku.
Przypilnowywać, dok. Przypilnować; dozorować kogo, czego, pilnować, baczyć na kogo, co, czuwać nad wykonaniem czego, doglądać kogo, czego; p. ś., mieć ś. na baczności, na ostrożności, nie opuszczać sposobności.
Przypiłować, trochę spiłować, odpiłować w końcu, przytrzeć piłką, pilnikiem.
Przypinać, dok. Przypiąć; przyszpilać, przytwierdzać, przyczepiać co do czego szpilką, sprzączką i t. p.; przen., przymuszać kogo, przyniewalać, przynaglać, znaglać; p. włosy = upinać; p. koniowi popręgu = ściągać; przen., p. komu popręgu = powściągać, ukracać, hamować kogo, uciskać kogo; p. komu rogi = romansować z jego żoną; ni przypiął, ni przyłatał = nie wiedzieć, co to ma znaczyć, do czego ma służyć, coś ni w pięć, ni w dziewięć, bez sensu, bez związku; przypiął kwiatek do kożucha = jedno do drugiego nie pasuje; przypiąć komu łatkę = żart uszczypliwy komu powiedzieć, odezwać ś. o nim złośliwie; p. ś., mocno ś. do czego przyczepiać, uczepiać ś, przypijać ś.; przen., opierać ś. o co, sięgać czego.
Przypinka, sprzączka, haftka, spinka; to, co przypięte dla ozdoby, ozdóbka.
Przypis, poświęcenie, ofiarowanie komu swego dzieła (naukowego a. literackiego); przypisanie, dedykacja — p. Przypisek.
Przypisać — p. nied. Przypisywać.
Przypisek, uwaga, nota u dołu stronicy, na końcu rozdziału a. na końcu dzieła, komentarz, objaś-
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/445
Ta strona została przepisana.
