Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/366

wypogodzony; przezroczysty, klarowny (o płynach).

 Przejaw, ukazanie ś., objawienie ś., zjawienie ś. czego, widomy objaw siły niewidzialnej; oznaka, zjawisko.

 Przejawiać się, dok. Przejawić ś.; ukazywać ś., wychodzić na jaw, wyłaniać ś.

 Przejazd, przejeżdżanie przez jakie miejsce a. z miejsca w miejsce; przejeżdżanie, jazda przez co; prawo jazdy przez co; miejsce, którędy można przejechać przez co, droga przez co; p-em, przysł jadąc mimo, mimojazdem.

 Przejazdowy — p. Przejezdny; rzecz., dróżnik na torze kolejowym.

 Przejażdżka, jazda konno albo w pojeździe dla spaceru, spacer, wycieczka.

 Przejąć — p. nied. Przejmować.

 Przejechać — p. nied. Przejeżdżać.

 Przejednać — p. nied. Przejednywać.

 Przejednanie, pogodzenie ś., pojednanie ś., zgoda.

 Przejednawczy, dążący do przejednania, do zgody, do przebłagania.

 Przejednywać, dok. Przejednać; otrzymywać przebaczenie; przepraszać, prosić o przebaczenie; zjednywać sobie kogo, kaptować; p. ś., dawać ś. przeprosić; przestawać ś. gniewać, przychodzić do zgody.

 Przejedyny, jedyny ze wszystkich, najdroższy, najmilszy.

 Przejemca, ten, który co przejmuje.

 Przejemczy, służący do przejmowania.

 Przejeść — p. nied. Przejadać.

 Przejezdny, mimo jadący, przejeżdżający; taki, przez który przejechać można; dający prawo wolnego przejazdu: list p. = pasport, glejt.

 Przejeździć, przepędzić czas na jazdach, na podróżach; jeżdżąc, przepuścić, strwonić.

 Przejeżdżać, dok. Przejechać; jadąc, przebywać pewną przestrzeń, ujeżdżać pewną część drogi; jadąc, przebywać co, jechać z miejsca na miejsce, z końca w koniec; jadąc, pomykać, mijać co; jadąc, stratować, rozjeżdżać kogo a. co; uderzać kogo, co, zadawać cios; p. konia = jechać na nim, by użył ruchu, wprawiać go w należyty bieg; kreśląc, rysując coś, posuwać ś. zadaleko; p. ś., jeździć tu i owdzie, używać spaceru konno a. w pojeździe.

 Przejęcie, czynność przejmowania; p. a. p. ś., wyruszenie, zapał, uniesienie namiętne.

 Przejmować, dok. Przejąć; wskroś przenikać, przebijać, przeszywać; obejmować, chwytać w pół, przepasywać; chwytać w drodze, zatrzymywać w biegu; przerywać, przecinać: p. drogę, komunikację; uprzedzać w odebraniu czego; podsłuchiwać, podchwytywać; przen., przeszywać, przepełniać czym, przechodzić, dojmować, dotykać, przenikać, opanowywać: dreszcz, strach, żal, rozpacz mię p-uje: przesycać, pozwalać przejść czym nawskroś; kłaść, przerzucać z ręki do ręki, kłaść na inne miejsce; brać na siebie cudze długi, zobowiązania, cudzą rolę; przeciągać na swoją stronę, odmawiać komu kogo, przekabacać; brać od kogo, przyswajać sobie, odziedziczać po kim, uczyć ś. czego od kogoś drugiego, przywykać do tego, co jest przyzwyczajeniem kogoś drugiego; p. ś., być przenikniętym czym, brać co do serca, wzruszać ś. czym. być żywo dotkniętym czym; zainteresować ś. czym, zaniepokoić ś., przyswajać sobie co, przenikać ś. czym, uczyć ś. czego.