Pantograf, gr., przyrząd do kopjowania rysunków w dowolnej skali, t. j do mechanicznego zmniejszania ich lub powiększania (fig.).
Pantometr, gr., przyrząd gieodetyczny do mierzenia kątów oraz długości i wysokości poziomych i pionowych.
Pantomima a. Pantomina, gr., przedstawienie sceniczne bez słów, czyniące akcję zrozumiałą za pomocą wyrazu twarzy, ruchów i giestów aktorów.
Pantomimika, gr., sztuka przedstawiania pantomin, wyrażania ś. za pomocą pantomin.
Pantomorficzny, gr., zdolny przyjmować wszelkie postaci, nie mając żadnej swoistej; całokształtny.
Pantoplastyka, gr., sztuka powiększania i zmniejszania modeli plastycznych.
Panujący, najwyższy władca w kraju: cesarz, król; dom p-y = rodzina monarchy, dynastja; o rzeczach: górujący, mający przewagę nad innemi, często zdarzający ś., powszechny: gust p.; religja p-a = państwowa, rządowa.
Panuńcia, pieszcz., od Pani a. od Panna.
Panurg, gr., człowiek przebiegły, chytry, filut.
Panwia, nm. — p. Panew.
Panzofia, gr., wszechwiedza.
Panzootja, gr., ogólny pomorek na bydło.
Pański, odnoszący ś. do Boga, do Chrystusa, Boski (imię P-e); Modlitwa P-a = Ojcze Nasz; Wieczerza P-a = ostatnia wieczerza Chrystusa z apostołami; dom p. = kościół; Anioł p. = Pozdrowienie Anielskie; roku P-ego 1914 = od Narodzenia Chrystusa; odnoszący ś. do monarchy, króla, cesarza, zwierzchniczy; odnoszący ś. do wielkiego pana, należący do magnata; arystokratyczny, wytworny, wykwintny; odnoszący ś. do pana wogóle, stanowiący własność pana; łaska p-a na pstrym koniu jeździ = jest zmienna; p-e oko konia tuczy = osobisty dozór nad pracownikami daje najlepsze wyniki; po p-u, z p-a, przysł., jak panowie, w sposób właściwy wielkim panom, bogato, okazale, w sposób wykwintny; z p-a = jak pan.
Pańskie (-go), grunty dworskie, pańszczyzna: praca zarobkowa we dworze; na p. chodzić = na robotę do dworu: robić, jak na p-im = niechętnie, opieszale.
Pańskość, pański stan, arystokratyczność, butność; ton pański, obejście ś. pańskie, dystynkcja.
Państewko, małe państwo.
Państwo, wogóle cały kraj, mający jeden rząd; kraj podległy panu, monarsze, królestwo, mocarstwo, monarchja; pańskość, arystokratyczność, buta pańska; bogactwo, zamożność; zbior., pan z panią; towarzystwo, złożone z osób obojga płci; wszyscy obecni.
Państwowiec, krańcowy zwolennik państwowości, t. j. stawiający interesy państwa ponad interesy społeczeństwa, rządowiec, lojalista.
Państwowość, zasada mocnej i spójnej organizacji państwowej.
Państwowy, tyczący ś. państwa; krajowy, narodowy, rządowy.
Państwoznawczy, odnoszący ś. do znajomości państwa albo państwowości.
Pańszczyzna, robota obowiązkowa kmieci dla właściciela majątku za zajmowane grunty; przen., przykra, nieznośna powinność, do której wykonania nie mamy chę-
