Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/219

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Pomagaczka, pomocnica.

Pomagać, dok. Pomóc; przychodzić z pomocą, wyświadczać pomoc, usługę, wspomagać, wspierać, ratować, dopomagać; przyczyniać ś., przykładać ś., brać udział w wykonaniu czego; okazywać ś. pożytecznym, służyć, skutkować, wywoływać pożądane następstwa, przydawać ś.; w kartach, w preferansie: wistować, grać przeciwko temu, kto utrzymał ś. przy licytacji; pomaga Bóg, pomagaj Bóg = pozdrowienie pracujących w polu; i święty Boże nie pomoże = niema żadnej rady; pomoże, jak umarłemu kadzidło = wcale nie pomoże; p. szczęściu = oszukiwać w grze.

Pomagistrować, zrobić wielu magistrami; p. ś., zdać na stopnie magistrów.

Pomaglować, zmaglować wiele rzeczy kolejno; wszystko zmaglować.

Pomagnesować, potrzeć magnesem wiele przedmiotów, namagnesować.

Pomagnetyzować, zamagnetyzować wiele osób, wywołać objawy magnetyczne, hypnotyczne, poddać swojej woli.

Pomaić, przybrać zielenią.

Pomajaczyć, Pomajaczeć, przez jakiś czas majaczyć, połudzić ś.; zdawać ś.; pomigotać ś.

Pomajdrować, podłubać koło czego, pofuszerować, popsuć.

Pomajstrować, porobić koło czego nieumiejętnie, popsuć, zepsuć.

Pomak, Bułgar sturczony wiary mahometańskiej.

Pomaleć, trochę zmaleć, zmniejszyć ś. nieco.

Pomalować, pociągnąć, powlec farbą, umalować, wymalować; p. ś., pomalować sobie twarz, ciało.

Pomalusieńku, Pomaluśku, Pomaluteńku, Pomalutku, wolniutko, powoli — p. Pomału.

Pomalwersować, porobić wiele malwersacji, pofałszować.

Pomału, przysł., powoli, wolno, zwolna, stopniowo, nie śpiesząc ś., nieznacznie, bez pośpiechu, ostrożnie, uważnie, bacznie.

Pomamczyć, być przez jakiś czas mamką, pokarmić.

Pomamić, pozwodzić, połudzić; poprzynęcać.

Pomanewrować, użyć manewrów, sposobów, pokierować.

Pomanić, zmanić, zwieść, oszukać wielu; pozwodzić, naoszukiwać.

Pomanipulować, zręcznie pokierować podług swej myśli; nadać czemu obrót zręczny.

Pomanjaczyć, pofantazjować, podziwaczyć.

Pomantyczeć, stać ś. mantykami, nudziarzami.

Pomarańcza, roślina z rodziny rutowatych, z rodzaju cytryny, i jej owoc (fig.).

Pomarańczarnia, nm., oranżerja do przechowywania drzew pomarańczowych i innych roślin egzotycznych; ogród a. część ogrodu, przybrane drzewami pomarańczowemi.

Pomarańczka, nm., małe drzewo pomarańczowe; mały owoc pomarańczowy; niedojrzały owoc pomarańczy, używany na nalewki, w lecznictwie i t. p.

Pomarańczowiec, owad półpokrywy czerwcowaty.

Pomarańczowy, nm., odnoszący ś. do pomarańczy, właściwy pomarańczy: kwiat p., skórka p-a: koloru pomarańczy; zrobiony z pomarańczy: wódka p-a = pomarańczówka.

Pomarańczówka, nm. nalewka na skórkach pomarańczowych a. na pomarańczkach, wódka pomarańczowa.