Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/186

 Pofurażować, trochę popasać.

 Pofurmanić, jakiś czas zająć ś. furmanieniem; przez jakiś czas być furmanem.

 Pofuszerować, sfuszerować, zepsuć wiele rzeczy.

 Pogadać, porozmawiać swobodnie przez czas jakiś; porozumieć ś. z kim co do jakiej sprawy.

 Pogadanka, swobodna rozmowa, pogawędka, gawęda; przystępny wykład naukowy dla dzieci albo ludzi nieprzygotowanych, wypowiedziany w formie pogadanki.

 Pogalopować, popędzić galopem.

 Pogalwanizować, za pomocą prądu elektrycznego powlec wiele przedmiotów metalem szlachetniejszym.

 Poganiacz, człowiek, najmujący ś. do poganiania koni a. bydła; rataj, poganiający woły, ciągnące pług przy orce; wszystko, co służy do poganiania: bicz, nahajka, kij, oścień, szpicruta; gwiazdozbiór na niebie północ., Bootes.

 Poganiaczka, forma ż. od Poganiacz.

 Poganiać, dok. Pogonić; popędzać, znaglać do chodu, do biegu zwierzęta pociągowe; przen., znaglać do pośpiechu w wykonywaniu jakiej roboty, zachęcać do szybkiej pracy.

 Poganić, łć., robić poganinem; partolić, robić fuszerkę.

 Poganiec, łć. — p. Poganin.

 Poganieć, łć., stawać ś. poganinem; przen., stawać ś. bezbożnym, nikczemnieć.

 Poganin, łć., oddający cześć bałwanom, bóstwom; człowiek wyznania niechrześcijańskiego, mahometanin zwłaszcza, bisurman, niewierny; człowiek, nie wierzący w Boga ani w cnotę, bezbożnik, ateusz, niedowiarek; przen., nicpoń, łajdak, gałgan.

 Poganizm, łć. — p. Pogaństwo.

 Poganka, forma ż. od Poganin.

 Pogański, łć., bałwochwalczy; bezbożny, niewierny; barbarzyński, niemoralny, pozbawiony kultury, niecywilizowany: p. syn, p-e nasienie = łotr, nicpoń, łajdak; po p-u = obyczajem pogańskim, po barbarzyńsku, okrutnie, bezbożnie.

 Pogaństwo, łć., bałwochwalstwo, wielobóstwo, politeizm; zbior., poganie, niewierni, niechrześcijanie; bałwochwalcy, bezbożnicy, zwłaszcza Turcy i Tatarzy; bezbożniki, niedowiarki, heretycy, bluźniercy.

 Pogapić się, czas strawić na gapieniu ś, bezmyślnym przyglądaniu ś.; popatrzeć ś. z bezmyślną ciekawością.

 Pogarbacić, garbatemi porobić, pokrzywić wiele osób a. przedmiotów.

 Pogarbacieć, stać ś. garbatym, pokrzywić się.

 Pogarbić, pokrzywić w garby, powykrzywiać, pokurczyć, pokoślawić; p. ś., pokoślawić ś., pokrzywić się.

 Pogarda, odtrącanie kogo a. czego ze wstrętem, okazanie wstrętu ku czemu, niedbanie o co, pogardzanie, wzgarda.

 Pogardliwie, odtrącająco, z pogardą, lekceważąco.

 Pogardliwość, wyrażanie i oznaka pogardy, charakter pogardliwy.

 Pogardliwy, pogardzający, wyrażający pogardę, pełen pogardy.

 Pogardzać, dok. Pogardzić; okazywać komu a. czemu pogardę, wstręt, gardzić, lekceważyć,. pomiatać; odrzucać z pogardą, jako rzecz niepotrzebną i niegodną.

 Pogarnąć, trochę zgarnąć; p. ś., przytulać ś., przygarnąć ś., zbliżyć się.

 Pogasnąć, przestać ś. palić, zgasnąć jedno po drugim; przen., poumierać.

 Pogarszać, dok. Pogorszyć; czynić gorszym, psuć, niszczyć; p. ś.,