pełnie, robić pewien postęp w naukach, podkształcać ś.
Podufalić się — p. Poufalić się.
Podufałość — p. Poufałość.
Podufały — p. Poufały; pewien siebie, zarozumiały, hardy, dumny; tęgi, gruby.
Podugoda, przedugoda.
Podumać, zastanowić ś. nad czym, pomyśleć, dumać trochę.
Podunajski, położony nad brzegami Dunaju, ciągnący ś. wzdłuż Dunaju.
Podupadać, dok. Podupaść; chylić ś. ku upadkowi, ku ruinie, upadać na mieniu, ubożeć; p. na zdrowiu = zapadać na zdrowiu, tracić je; p. na nogi = mieć słabe nogi, nie moc chodzić; p. na oczy = tracić bystrość wzroku; p. na uszy = tracić słuch; p. na umyśle = tracić bystrość umysłu (wskutek choroby, starości).
Podupadły, nieco upadły, zubożały; p. na duchu = ten, który stracił równowagę ducha, energję i wiarę; zdrowie p-e = zrujnowane, nadwerężone, nad niszczone.
Podupaść — p. nied. Podupadać.
Podurzyć, zdurzyć wiele osób jedną po drugiej, wprowadzić je w błąd; p. ś., durzyć ś. przez czas jakiś, myśleć, że ś. coś uda.
Podusić, zadusić kolejno wiele osób lub zwierząt; p. ś., podławić, udusić ś. kolejno jeden po drugim.
Poduszczać, dok. Poduszczyć; kogo do czego = podbudzać, podbechtywać, podżegać, podniecać, wzniecać, ożywiać, budzić, wzmagać.
Poduszczyciel, ten, który podbudza do czegoś złego, podżegacz, podszczuwacz.
Poduszczyna, licha, nędzna poduszka.
Poduszeczka, mała poduszka, jasiek; przyrząd w kształcie małej poduszki, materacyka: p. do szpilek = pultynek, jadwiżka; p. u bandaża = pelota; p. u szorów końskich; miękkie zakończenie palca od spodu.
Poduszka, wezgłowie, złożone z kwadratowej poszwy, wypchanej pierzem, puchem, włosiem, waldharem, słomą, sianem i t. p.; podkład a. okład w kształcie poduszki, materacyku: p. przy chomątach, w różnych maszynach itp.; wypić do p-i = przed udaniem ś. na spoczynek nocny; zabrać komu ostatnią p-ę = wyzuć zupełnie z mienia, doprowadzić do nędzy; być zmuszonym sprzedać ostatnią p-ę = stracić całe mienie; dać córce pod p-ę = posag, datek ślubny przy wyjściu za mąż; p. do szpilek, igieł = pultynek, pelotka; p-i pod oczami = miejsca opuchnięte.
Poduszne (-ego), podatek od duszy, od osoby, pogłówne.
Podusznik, fabrykant poduszek: handlarz poduszkami; leniuch, niewieściuch, ospalec, gnuśnik.
Poduszny, umieszczony pod uchem; pobierany od duszy, osobisty, pogłówny: podatek p.
Podużać, powiększać, zmagać, pokonywać.
Podużeć, stać ś. większym, urosnąć.
Podwajać, dok. Podwoić; powiększać dwa razy; dodawać do czego drugie tyle; wzmagać, potęgować, pomnażać, zwiększać znacznie.
Podwal — p. Podwale.
Podwalać, nied. Podwalić; waląc podkładać coś ciężkiego, pod co; obalać; podważać coś ciężkiego; przykładać ś. do obalenia czego, podkopywać co.
Podwale, Podwal, miejsce, położone pod wałem a. blizko wału; kazamaty; nazwa ulicy.
Podwalić, zwalić, przewrócić.
Podwalina, dolna część budyn-
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/176
Ta strona została przepisana.
