czystość, robactwo; czynność, postępek ohydny; istoty plugawe.
Plugawić, brudzić, walać, zanieczyszczać; przen., kazić, hańbić, bezcześcić; p. ś., brudzić ś., zanieczyszczać ś., paskudzić ś.; przen., kazić ś., bezcześcić ś., hańbić się.
Plugawiec, człowiek nieochędożny, brudny; flejtuch, niechluj, plucha; przen., wszetecznik, bezwstydnik, bezecnik, sprośnik.
Plugawieć, stawać ś. plugawym.
Plugawo, Plugawie, przysł. od Plugawy.
Plugawość, nieczystość obrzydliwa, nieochędostwo, ohyda, bezwstyd, brudy, bezeceństwo, wszetecznictwo; rzecz jaka lub przedmiot obrzydliwy.
Plugawy, brudny, niechlujny, ohydny; bezwstydny w postępowaniu, w mówieniu; nikczemny, haniebny, wszeteczny, sprośny.
Plumaż, fr., pióropusz, kita z piór.
Plumpudding, ang., narodowa potrawa angielska z mąki i tłuszczu wołowego z rozmaitemi przyprawami.
Plunąć — p. nied. Pluć.
Pluralizm, łć., zmysł społeczny, duch społeczny a. korporacyjny; uznanie równouprawnienia; pogląd, według którego podstawami bytu są nieskończenie liczne, jakościowo różne substancje; monadologja Leibniza.
Pluralny, łć., przym. od Pluralność; p-a ordynacja wyborcza, pluralność, zapewnienie większej liczby posłów tej klasie obywateli, która ma wyższy cenzus wyborczy, uprzywilejowany przez ordynację wyborczą.
Plus, łć., w matematyce znak dodawania lub wielkości dodatniej, wyobrażany przez prosty krzyżyk (+) jako znak więcej; w szkole: znaczek przy stopniu, podnoszący jego wartość (trójka z p-em); przewyżka; przen., zaleta, strona dodatnia.
Plusk!, wykrz. oznaczający odgłos uderzenia twardego ciała o wodę, pluśnięcia a. odgłos, rozlegający ś. przy szybkim rozlaniu płynu, chlup!; rzecz., p. a. pluskot, oznacza takie właśnie odgłosy; niepogoda, słota, szaruga, flaga; ogon ryby a. bobra.
Pluskać, Pluskotać, dok. Plusnąć; uderzać czymś twardym o wodę, robić plusk, rzucać coś do wody z pluskiem, bryzgać wodą; chlapać, chlupać, pryskać jakim płynem; wpadać do wody z pluskiem; p. ś., bawić ś. w wodzie z pluskiem, pluskając ś. kąpać.
Pluskanie, plaskanie po wodzie, bryzganie wodą; p. ś., bawienie ś. w wodzie a. z wodą; kąpanie ś, mycie ś. z pluskiem.
Pluskiewka, mała pluskwa; rodzaj gwoździka z szerokim płaskim łebkiem do przytwierdzania papierów do drzewa (fig.).
Pluskiewnik, roślina z rodziny jaskrowatych, czernica.
Pluskolec, owad półpokrywy z rodzaju pluskiew wodnych (fig.).
Pluskot — p. Plusk.
Pluskotać — p. Pluskać.
Pluskotny, wydający plusk, pluszczący; słotny, dżdżysty, niepogodny.
Pluskun, duch wodny w mitologji słowiańskiej.
Pluskwa, owad bezskrzydły, pasorzytny (fig.); przen., człowiek małego wzrostu, wątły, drobny, nędzny, mizerny.
Pluskwi, Pluskwiany, dotyczący pluskwy; zapach p. = pochodzący od pluskwy.
