Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/99

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Buszka rz. ż., wózek dwukołowy, podpierający grządziel pługa, płóz przy pługu, słupice, przodek pługa, półwozie.

Buszować, przewracać, przerzucać, szukać bezładnie, przetrząsać bez porządku, robić nieporządek, gospodarować jak u siebie; hulać, dokazywać, rozrzucać się, awanturować się, hałasować, rozbijać ś.

But fr., obuwie z cholewami; przen. B-y komu szyć, oczerniać, dołki pod kim kopać, stołka przystawiać; B-y zedrzeć = zabiegać napróżno; psu na B-y ś. nie zdało = na nic; bez B. chodzić = być w biedzie.

Buta, zarozumiałość, pycha, chełpliwość, hardość, wynoszenie się nad innych, próżność, nadętość.

Butelp. Butla.

Butelka, fr., naczynie szklane do płynów z wazką szyjką, flasza; przen. trunek; B. lejdejska: przyrząd do zbierania elektryczności w większych ilościach (fig.).

Butelkować, ściągać płyn z beczki w butelki, przelewać z beczki w butelki.

Butelkowy, przym. od Butelka: piwo butelkowe = z butelki (nie z beczki).

Butersznyt, nm., bułeczka lub kromka chleba, nasmarowana masłem i nałożona plasterkiem mięsa, sera i t. p.

Butla, duża butelka, gąsior.

Butny, pyszny, hardy, dumny, wyniosły, nadęty.

Butonierka fr., dziurka od guzika u surduta, w którą się wkłada kwiatek lub sztuczna rozetka; maleńka flaszeczka z wodą i kwiatkiem zakładana w dziurkę od guzika, przypinek.

Butryn, tęgi, tłuścioch.

Butwieć, próchnieć, gnić; przen. tracić energję, siłę, marnieć, usuwać się przez czas dłuższy od szerszej działalności; śniedzieć, pleśnieć, psuć się.

Butyryna, gr., kwas masłowy.

Buza tat., rzadkawa kaszka mączna, zacierka, breja.

Buza, wymówka, bura, reprymanda.

Buzdygan, tur., broń podobna do buławy lecz z gałką podłużnie karbowaną, osadzona na krótkiem drzewcu, dawniej używana jako oznaka niektórych stopni wojskowych (fig.).

Buzia, Buziak, gębusia, twarzyczka, policzki, usta; całus, pocałułunek; buzi dać, pocałować się; wart B-i, wyborny, smaczny.

Buzować, wybuzować, dawać burę, łajać, besztać wykrzyczeć: B. się, gwałtownie się palić, silnie gorzeć, buchać.

By, przysł. ograniczający, przynajmniej, choć, aby tylko; by, przysł. porównawczy, jak, jako, niby, jakby, jak gdyby.

By, sp., aby, iżby, ażeby; oby, gdyby, żeby, bodaj; jakby, jak gdyby; jeśliby, gdyby; choćby, chociażby, gdyby nawet; byleby; jakoby.

Byczeć, nabierać wyglądu byka.

Byczek, Byś, zdr. od Byk.

Byczek, głowaczek, gatunek rybki, zjadającej ikrę ryb innych.

Byczy, od Byk; B. głos, gruby, huczący głos; gruby, tęgi, nasrożony.

Byczyna, Bykowina, mięso z byka, z wołu; skóra z byka, z wołu, (wyprawiona).

Być, (jestem, byłem, będę, bądź), istnieć, egzystować, trwać, znajdować się na świecie; stawać się, zdarzyć się; przyjść, przybyć, znaleźć się; zostać, stać się; mieć się, wynikać, dziać się, należeć, starać się, wystarczyć (używa się jako sł. posiłkowe przy czasownikach);