o-wa ś. o nim dobrze = wyraża ś., wspomina; nie o-wa ś. = nic nie mówi, milczy; o. ś. za kim = wstawiać ś.; o-ją ś. góry, lasy = wydają echo.
Odzywka, odezwanie ś.; w grze w karty: posiadanie takich kart, które dają prawo do odezwania ś. w licytacji.
Odźwierek — p. Odrzwia.
Odźwiernik, otwór żołądka, prowadzący do kiszek, otwór kiszkowy żołądka.
Odźwierny (forma ż. Odźwierna), służący (-a), pilnujący (-a) drzwi, bramy, szwajcar, portjer, stróż.
Odżałować, bardzo żałować, dostatecznie nażałować czego, opłakać; dać coś mimo żalu; nie żałować; nie szczędzić, poświęcić; o. ś., nażałować ś. w dostatecznej mierze; narażać ś., nie szczędzić siebie.
Odżąć, odbyć żniwo, zżąć wszystko; żęciem spłacić dług.
Odżeglowywać, forma dok. Odżeglować; rozwijać żagle, odpływać.
Odżegnywać, forma dok. Odżegnać; (znakiem Krzyża Św.) żegnając odpędzać, odganiać; o. ś., żegnając uwalniać ś., opędzać ś.; przen., wyrzekać ś., wyprzysięgać ś. czego.
Odżuwać, forma dok. Odżuć; coś pożutego znowu gryźć, przeżuwać; zwierzęta odżuwające = przeżuwające.
Odżyć — p. nied. Odżywać.
Odżydzić, pozbawić charakteru żydowskiego, uwolnić od Żydów.
Odżyły, ten, który odżył, zmartwychwstał; przeżyty.
Odżynać, forma dok. Odżąć; żęciem odcinać; żęciem kwitować dług, odrabiać żęciem.
Odżywać, forma dok. Odżyć; powracać do życia, odradzać ś., zmartwychwstawać, nanowo rozpoczynać żyć; wznawiać ś., zaczynać ś. nanowo, powracać do dawnego stanu; doznawać ulgi (otrzymawszy tę pomyślną wiadomość, odżyłem); żyć czas należyty.
Odżywczy, dający napowrót życie, służący do ożywiania, podtrzymujący życie, żywotny; orzeźwiający, pokrzepiający, posilny.
Odżywiać, forma dok. Odżywić; przywracać do życia, powracać komu życie; odpowiedniem żywieniem przywracać zdrowie i siły, posilać, pokrzepiać; o. ś., przez odpowiednie żywienie ś. powracać do zdrowia i sił, przychodzić do siebie, wzmacniać ś.
Odżywka, środek odżywiający (dla chorych, dla niemowląt i t. p.); materjał, używany do hodowania bakterji.
Odżywny — p. Odżywczy.
Oer, skand., moneta duńska, szwedzka, norweska = 1/100 korony.
Ofensywa, łć., postępowanie zaczepne z nieprzyjacielem, stan zaczepny wojska, kraju.
Ofensywny, łć., zaczepny.
Oferent, łć., składający ofertę.
Oferować, łć., zalecać, proponować, przynosić.
Oferta, fr., zaofiarowanie, propozycja podjęcia ś. lub powierzenia roboty, dostawy, przysłania towaru i t. p., zawierająca warunki i cenę; część mszy św.: Ofiarowanie.
Offertorjum, łć., część Mszy św., następująca po Credo, Ofiarowanie; śpiew chóru, towarzyszący tej części Mszy.
Officium, łć., nabożeństwo; obowiązek; służba.
Ofiara, nm., danie, dar, szczeg. na cel religijny a. inny cel szlachetny, darowanie, poświęcenie czego a. kogo komu a. na jaki cel, wyrzeczenie ś. czego na czyją korzyść; przedmiot, oddany na jaki
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/979
Ta strona została przepisana.
