Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/970

z niej; o. od dzierżawy = zrzucać ś. z niej; o. od Boga, od wiary = wyrzekać ś., odszczepiać ś.; o. od założenia, od rzeczy, od materji = mówiąc, zbaczać od przedmiotu; o. od posłuszeństwa = wyłamywać ś.; o. od przedsięwzięcia = porzucać); ustępować, spuszczać (o. coś z ceny, ze swych pretensji); oddawać w posiadanie, ustępować, odprzedawać.

 Odstęp, przestrzeń między jednym a drugim przedmiotem, odległość, przedział; odstąpienie, odwrót, oddalenie ś., cofnięcie ś., w druk., odsunięcie, interlinja.

 Odstępca, ten, który odstępuje a. odstąpił od czego, odszczepieniec, renegat, przeniewierca, zmiennik.

 Odstępczyni, f. ż. od Odstępca.

 Odstępne (-ego), opłata za odstąpienie czegoś.

 Odstępny, który odstąpił od czego, który ś. odłączył od czego, właściwy odstępcom; zasadzający ś. na tym, że ktoś komuś coś odstępuje (ugoda o-a).

 Odstępstwo, porzucenie, zostawienie, wyrzeczenie ś. czego, odstąpienie od czego (od jakich zasad, nauki, wiary), odszczepieństwo, sprzeniewierzenie ś. czemu.

 Odstrajać, forma dok. Odstroić; rozstrajać, robić rozstrój; o. ś., przestawać być nastrojonym, rozstrajać ś. (o instrumencie muzycznym).

 Odstraszać, forma dok. Odstraszyć; strachem odpędzać, odpłaszać; zrażać, zniechęcać; o. ś., zrażać ś., odstręczać ś., zniechęcać ś.

 Odstręczać, forma dok. Odstręczyć; zrażać, odpychać, zniechęcać, odstraszać, wystraszać; o. komu co odciągać, o. czego, radzić, by czego nie czynił; o. ś., zrażać ś., zniechęcać ś.

 Odstręczająco, odpychająco, odrażająco, wstrętnie, obrzydliwie.

 Odstręczyć — p. nied. Odstręczać

 Odstroić — p. nied. Odstrajać.-

 Odstrychnąć, forma nied. Od. strychać; wyrównać strychulcem powierzchnię (o ciałach sypkich); odsądzić, oddalić, odepchnąć, usunąć; o. ś., oddalić ś., oderwać ś., usunąć ś., odstręczyć ś. od kogo a. od czego, zrazić ś.

 Odstrzelać, Odstrzeliwać, forma dok. Odstrzelić; odpowiadać strzałem z broni palnej na cudzy strzał, strzelać nawzajem; strzałem co oderwać; strzelaniem odpędzać, odpłaszać, odstraszać kogo; przen., odstręczać, zniechęcać, zrażać; strzelaniem, pociskiem, kulą, strzałą odrywać; przen., odpowiadać na co żwawo, przytomnie, odpalać, odcinać; w bot., (o drzewie) dostawać strzałę czyli szybko rosnącą gałąź; o. ś., strzelaniem bronić ś., strzelaniem na strzały odpowiadać; przen., oddalać ś., odstępować o. czego; odpadać, odszczepiać ś. od kogo a od czego, odrywać ś., zbaczać.

 Odstrzygać, forma dok. Odstrzyc; nożycami odcinać, oddzielać.

 Odstrzyżek, kawałek odstrzyżony, niepotrzebny okrawek, obrzynek.

 Odsuć, odsypać.

 Odsunąć — p. nied. Odsuwać.

 Odsuszać, wysuszać.

 Odsuwać, forma dok. Odsunąć; sunięciem coś oddalać, sunąc cofać co, od czego odstawiać; zasunięte odmykać; o. zasuwkę; o. drzwi = otwierać; o. szufladę = wysuwać; o. firankę = odsłaniać, uchylać; o. kogo od czego = oddalać, odpychać; o. ś., nie chcieć do czego należeć, odstrychnąć ś.; cofać ś., pomykać ś. nieco dalej, odstępować; usuwać ś., oddalać ś.

 Odsychać, forma dok. Odeschnąć; wysychać napowrót; obsychać po wierzchu, osychać; uschnąwszy, odkruszać ś., odpadać, oddzielać ś.