Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/946

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ciągnąc w inną stronę, oddalać, odsuwać, odrywać, cofać, odwracać; zwracać, namawiać ku czemu innemu, ku zaniechaniu czegoś; odejmować za pomocą rachunku, odliczać, odtrącać, potrącać; odkładać, zwlekać, ociągać; odchodzić, odjeżdżać gromadnie, wyruszać; oddzielać jeden metal od drugiego a. metal z rudy za pomocą topienia; w medyc., środek odciągający = działający na część ciała, w celu usunięcia jakiej dolegliwości wewnętrznej; o. ś., odkładać co na później, ulegać zwłoce.

Odciągalny, dający ś. odciągać.

Odciągnąć, forma dok. od Odciągać.

Odciec, forma dok. od Odciekać.

Odciek, spływanie, ściekanie na dół; miejsce, którędy coś ścieka; rura dziurkowana, zapuszczona w ziemię dla osuszenia gruntu, sączek, dren.

Odciekać, forma dok. Odciec; ściekać, spływać na dół; ciekąc odchodzić.

Odcieniować, nałożyć cienie na rysunku, wycieniować; wykazać odcienie porównywanych przedmiotów; o. ś., uwydatnić swoje odcienie, wyróżnić ś.

Odcień, półcień, przejście pomiędzy cieniem a światłem; przejście od barwy ciemniejszej do jaśniejszej i odwrotnie; drobna odmiana, nieznaczna różnica.

Odcieplać, Odcieplić, pozbawić ciepła, ochłodzić.

Odcierać, forma dok. Odetrzeć; czyścić starannie; za pomocą tarcia przywracać do pierwotnego stanu (o. napis, malaturę); tarciem przywracać do życia, odcucać.

Odcierpieć, cierpiąc odpokutować, wycierpieć do końca, przecierpieć.

Odcięcie, dokonana czynność odcinania; odjęcie chirurgiczne jakiej części ciała, amputacja.

Odcimić, forma nied. Odcimiać; dać przystęp światłu, odsłonić.

Odcinać, forma ddk. Odciąć; odejmować jakąś część ostrym narzędziem, odkrawać, oddzielać cięciem; odłączać, odosobniać, nie dopuszczać czego do kogo; odejmować, usuwać; odliczać, potrącać; o. ś., bronić ś., odpowiadać dosadnie, dowcipnie, dawać odprawę, nie dawać ś., odgryzać ś.; wyróżniać ś., zarysowywać ś. wyraźnie, odbijać ś., odskakiwać od tła.

Odcinek, kawałek odcięty, odjęty cięciem, oddzielony od całości; wycinek, ścinek; o. w czasopiśmie: powieść, nowela a. artykuł literacki, zamieszczany u dołu kolumn, pod kreską; znak pisarski, oznaczający odcięcie jakiej głoski na końcu wyrazu, apostrof; część u dołu strony napisowej medalów i monet, gdzie ś. data mieści; o. od listu zastawnego z kuponami; o. koła = część pola koła zawarta pomiędzy łukiem a jego cięciwą; część kuli, odcięta przez płaszczyznę, przecinającą tę kulę (fig.); o. czterokręgowy = przecięcie stożkowe.

Odcisk, to, co powstało skutkiem naciskania, znak wyciśnięty, odbitka; odciśnięcie, miejsce na ciele, szczególniej na nogach, stwardniałe od naciskania.

Odciskać, forma dok. Odcisnąć; rzucać z powrotem, odrzucać, odpychać; drukować, odbijać; wyciskać; naciskać, przygniatać, aby ś. co odcisnęło; o. ś., zostawiać ślad na czym, odgniatać ś. odbijać ś.

Odciśnięcie, odrzucenie; wyciśnięcie — p. Odcisk.

Odcumować, odwiązać linę, któ-