Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/911

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Obladra, nm., desa boczna z kloca, z jednej strony płaska, z drugiej okągława.

Oblagować, fr., zwieść, oszukać, wywieść w pole, okłamać.

Oblamowanie, Oblamówka, fr., lamówka, obszywka; tasiemka albo sznurek, którym ś. co oblamowywa; wypustka.

Oblamowywać, fr., forma dok. Oblamować; obszywać lamówką, tasiemką, galonem i t. p.

Oblask, blask rozlewający się naokoło.

Oblat, łć., dziecko, ofiarowane przez rodziców na służbę Bożą; osoba świecka, oddająca ś. na służbę zakonowi z całym mieniem i domem.

Oblata, łć., w dawnym prawie polskim akt dosłownie wniesiony do ksiąg właściwych.

Oblataćp. Oblatywać.

Oblatować, łć., wpisywać w akta.

Oblatywać, Oblatać, forma dok. Oblecieć; lecieć wokoło czego, lecąc okrążać co; lecieć w różnych kierunkach, z miejsca na miejsce; obiegać, objeżdżać; obejść, obchodzić; biegając, zwiedzać a. odwiedzać, oglądać; opanowywać, zdejmować, napadać (strach go o-uje); spadać, opadać, osypywać ś., naokoło rozwalać się.

Oblec (oblecze, oblókł) — p. Oblekać.

Oblec (obiegnie a. oblęże, obiegł) — p. Oblegać.

Obleciećp. nied. Oblatać.

Obleczenie, odziewanie, ubieranie kogoś, wdziewanie; ubiór, szata, odzież, strój.

Oblegać, forma dok. Oblec, Obiegnąć; opasywać, otaczać, osaczać wojskiem w celu zdobycia; niepokoić, opadać, obstępować, obciążać, przygniatać (smutek o-gł serce); przylegać, obejmować ściśle; bawić gdzie, mieszkać; o. ś., obsiadać, obniżać ś. (ziemia ś. o-ga).

Oblegający, rzecz., ten, który oblega np. miasto, fortecę.

Oblekać, forma dok. Oblec; ubierać kogo, w suknie odziewać; wkładać na ś., wdziewać; pokrywać, rozciągać ś. na czym; powlekać, oblewać; o. ś., wdziewać na siebie, odziewać ś., ubierać ś.; pokrywać ś. (niebo o-ło ś. w chmury, ziemia o-ła ś. zielonością); o. ś. w owczą skórę = udawać niewiniątko; o. ś. w inną szatę, w inną skórę = zmieniać postępowanie; o. ś. w ciało = wcielać ś., brać na siebie ciało; o. ś. w pozory cnoty = przybierać je; myśl o-a ś. w czyn = przeistacza ś., zmienia ś.

Obleniec, jedna z gromad robaków wnętrzaków, dratewnica (fig.).

Oblepiać, forma dok. Oblepić; lepić co naokoło, oklejać, obkładać czymś; obmazywać, osmarowywać czymś lepkim; przylepiać ś. naokoło, doskonale przylegać; o. ś., przylepiać co dokoła siebie.

Oblepły, pokryty ze wszystkich stron czymś lepkim.

Obleśny, pochlebny, obłudny, zwodniczy, układny; wstrętny, chciwy; umysł o. = gniewliwy, drażliwy.

Oblew, woda z rzeki a. źródła, oblewająca co dokoła.

Oblewać, forma dok. Oblać; zlewać co całkiem, zupełnie, ze wszystkich stron obmaczać wodą; powlekać co czym roztopionym; otaczać wodą, opasywać wodą; płynąć, przeciekać, przebiegać; powlekać, pociągać, smarować; otaczać, okrążać, okalać; pokrywać, powlekać; obrzucać, ogarniać, obejmować; żart., uczcić co pijatyką; o. zimną wodą = ostudzać zapał, zniechęcać; o. kogo, co łzami = opłakiwać; o. co łzami radości = płakać z radości z powodu czego; o. ś., zlewać co na siebie,