Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/901

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Obces, łć., natarczywość, impet.

Obcesowo, łć., znagła, natarczywie, gwałtownie, wprost, bez ceremonji.

Obcesowy, gwałtowny, natarczywy, porywczy, zuchwały.

Obcęgi, nm., narzędzie do wyjmowania gwoździ, kleszcze żelazne do trzymania żelaza rozpalonego (fig.).

Obchodowy, dróżnik kolejowy, czuwający nad porządkiem na plancie kolei żelaznej.

Obchodzenie, chodzenie naokoło jakiego miejsca w celu kontroli czy wszystko w porządku; okrążanie czegoś, omijanie, nie pójście wprost; o. prawa = niezastosowanie ś. do niego w sposób podstępny; święcenie jakiej uroczystości; o. ś., sposób postępowania z kim; dobrowolne pozbawianie ś. czego, poprzestawanie na czym.

Obchodzić, iść naokoło czego, idąc okrążać co; chodząc zwiedzać jedno po drugim; o. kogo, co: kołując zachodzić z innej strony, skradając ś. zachodzić naokoło; unikać kogo (o. zdaleka), starać ś. nie spotkać z kimś; podchodzić, oszukiwać; omijać zręcznie; o. prawo = omijać je, wykręcać w sposób oszukańczy; święcić, wyprawiać: o. urodziny, rocznicę; interesować, nie zostawiać obojętnym, dotyczeć, troszczyć ś. (bardzo mnie to o-i, jak mię to o-i!); opanowywać, ogarniać, przenikać; o. ś. czym, obywać ś. czym, przestawać na czym; o. ś. z kim, postępować z kim, traktować go źle a. dobrze; o. ś. z czym, umieć co użyć, rozumieć, jak i do czego co ś. używa; o. ś. bez kogo, bez czego = nie potrzebować kogo, czego, obywać ś. bez kogo, bez czego.

Obchód, bieg, obieg, chód naokoło czego, okrążanie, kołowanie; procesja; patrol, ront, objażdżka straży, obejście nocne straży; święcenie jakiej uroczystości, uroczystość, obrząd, obrządek; obwód, objętość; obręb lasu, przeznaczony dla strażnika, który powinien go obchodzić, pilnując od szkody; część toru kolejowego, pozostająca pod dozorem dróżnika; sposób traktowania kogo albo czego; sposób do życia, zajęcie, profesja; w lm., kręte drogi, manowce; uroczystości kościelne, narodowe.

Obciąćp. nied. Obcinać.

Obciągać, forma dok. Obciągnąć; ciągnąć co naokoło czego, otaczać za pomocą ciągnienia; pokrywać, powlekać (o. krzesło skórą, o. drzewo pokostem); okrążać, obiegać, obchodzić, oblatywać; pociągnąwszy poprawiać (o. na sobie ubranie); pociągając, zbierać: o. brzytwę, nóż = naostrzyć; o. zegarek = skorygować go po wyjściu z fabryki, reparować; o. linę = zawiązać ją sztywno; wyzyskać, okpić, oszukać kogo; o. ś., powlekać ś., okrywać ś. (niebo o-a ś. chmurami); dostać powłoczki, zasklepiać ś. (rana ś. o-a); mleko ś. o-a = zaczyna kwaśnieć; oszukać ś, przegrać, stracić.

Obciążać, Obciążyć, nakładać ciężaru na co, naładowywać zbyt wiele; nadawać wiele ciężaru komu do niesienia; obarczać kłopotami; cięższym czynić (o. żołądek); sumienie = obarczać winą, grzechami; o. rachunek = wpisać do ksiąg należytość za wydany towar a. wypłaconą gotówką; o. hypotekę = zapisać co na niej, jako dług; o. ś., obładowywać ś. (o. ś. obowiązkami), przyjmować na siebie kłopoty.

Obciekać, Obciec, Obcieknąćp. Ociekać.

Obcierać, dotykać co czem w celu oczyszczenia, w celu obtar-