Przejdź do zawartości

Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/894

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Nostryfikować, łć., przyjąć za swego; przyjąć do stowarzyszenia akademickiego; cudzoziemcowi nadawać prawa, jakie przysługują krajowcom.

Nostrzyk, Nozdrzyk, roślina z rodziny motylkowatych (fig.).

Nosze, przyrząd do noszenia ciężarów, tragi; przyrząd do noszenia chorych, lektyka (fig.).

Nośny, ruchomy, przenośny, daleko niosiący (broń); kura n-a = niosąca jaja, nieśna.

Nota, łć., przypisek, uwaga, objaśnienie; rachunek towarów; n. dyplomatyczna, odezwa rządu jednego mocarstwa do drugiego w celu zwrócenia uwagi na jego sprawę wewnętrzną; mieć u kogo dobrą a. złą n-ę = być przez kogo dobrze a. źle uważanym; n-y państwowe = pożyczka państwowa, papiery państwowe nieoprocentowane, płatne w każdej chwili okazicielowi.

Notabene, łć., dosł., uważaj dobrze; skr. NB., znak używany dla zwrócenia na co uwagi.

Notabenka, uwaga zrobiona jako zły znaczek postępowania, ostrzeżenie, przestroga.

Notabilitacja, łć., wysoka szlachta, arystokracja, magnaterja.

Notabilizować, łć., nadawać szlachectwo, uszlachcać.

Notable, fr., obywatele najznakomitsi stanowiskiem, wykształceniem i majątkiem; dawniej: stany państwa we Francji.

Notacja, łć., oznaczanie znakami umówionemi (n. muzyczna, chemiczna i t. d.).

Notarjalny, łć., należący do czynności urzędowych notarjusza; przez notarjusza urzędowo spisany.

Notarjat, łć., prawo notarjalne; zajęcie notarjusza, biuro notarjusza, instytucja notarjuszów.

Notarjusz, łć., urzędnik przy jurysdykcji sądowej, ustanowiony do spisywania i przechowywania aktów sprzedaży, kupna, umów, zapisów, poświadczania tożsamości podpisów i t. p.; rejent.

Notatka, łć., uwaga, zapisywana dla pamięci, notyska, konotatka.

Notatnik, łć., książeczka do zapisywania szczegółów, które mamy zapamiętać.

Notator, łć., robiący noty, notaty.

Notaty, łć., uwagi, spostrzeżenia, zaznaczenia zapisywane dla pamięci.

Notes, Notesik, fr.p. Notatnik.

Notka, przypisek, odsyłacz (w książce) zawierający jakieś objaśnienie.

Notoryczny, łć., powszechnie znany, wiadomy, jawny.

Notować, łć., zaznaczać, zapisywać dla pamięci; n. kogo = obwiniać go, zwracać na niego uwagę (policyjną), zapisywać go jako podejrzanego.

Notyfikacja, łć., uwiadomienie urzędowe o postanowieniu, powziętym przez państwo.

Notyfikować, łć., zawiadamiać inne mocarstwo drogą dyplomatyczną.

Notyska, fr., notatka.

November, łć., listopad.

Nowacja, łć., zmiana zobowiązania; p. też Inowacja.

Nowalja, łć., pierwszy raz podawana potrawa sezonowa, świeżo, ukazujące się ogrodowizny i owoce (zdr. Nowalijka).

Nowator, łć., wprowadzający nowości, nowe pojęcia, zwyczaje itp.

Nowatorstwo, łć., wprowadzenie nowych rzeczy, nowych pojęć, nowości.