Niemiara, w wyrażeniu co n. = bardzo wiele, w niezmierzonej ilości.
Niemiarowy, nieprawidłowy, nieregularny, nierytmiczny.
Niemiaszek, pogardl., Niemiec, Niemczyk.
Niemiec, osobnik, należący do narodu niemieckiego; nauczyciel języka niemieckiego; w grze w karty: pewna rozgrywka w preferansie.
Niemiecczyzna, Niemczyzna, wszystko, co jest niemieckie: kraje zwyczaje, obyczaje, język, literatura, sztuka niemiecka.
Niemiecki, odnoszący się do Niemca a. Niemiec; luterański, ewangelicko-augsburski.
Niemieć, stawać się niemym; milknąć, zamilkać, nagle przerywać mowę, przestawać mówić.
Niemieszany, niedobierany, niezaprawny, czysty, niefałszowany.
Niemile, Niemiło, przykro, nieprzyjemnie, nieuprzejmie, nieprzychylnie, nieżyczliwie.
Niemiłosiernie, bez litości, srogo, okrutnie.
Niemiłosierny — p. Nielitościwy; srogi, nieczuły; straszny, przeraźliwy, okropny, nadzwyczajny; nieznośny.
Niemiły, nieprzyjemny, niesympatyczny, nieznośny, wstrętny.
Niemka, kobieta z Niemiec rodem; nauczycielka, bona Niemka.
Niemłody, w starszym wieku, w poważnym wieku, podstarzały.
Niemnogi, nieliczny.
Niemoc, brak mocy, słabość, bezsilność, upadek sił; niedomaganie, brak zdrowia, choroba.
Niemocny, Niemocen, nie mający mocy, słaby, chory, niedomagający, niezdrów, bezsilny.
Niemoralny, przeciwny zasadom moralności, nieobyczajny, nieprzyzwoity, rozpustny, gorszący.
Niemota, brak mowy, niemożność wymawiania wyrazów.
Niemowa, człowiek nie umiejący mówić, niemy.
Niemowlę, dziecię, nie umiejące jeszcze mówić, dziecię przy piersiach (zdr. Niemowlątko).
Niemowlęctwo, wiek niemowlęcy; zbior., pierwsze lata dziecinne, niemowlęta; stan nierozwinięty, początek czego (n. sztuki, literatury).
Niemowlęcy, z pierwszych lat dziecinnych.
Niemowny, Niemówny, niewymowny, nierozmowny, milczący, małomówny.
Niemożebny, Niemożliwy, taki, który nie może być, nie mogący stać ś., ziścić ś.; niedopuszczalny, nie do zniesienia, nieznośny.
Niemożliwie, tak jak być nie może być nie powinno; n. drogi = bardzo drogi; n. zdziera = bez miłosierdzia; n. wyglądać = okropnie.
Niemożliwość, Niemożebność, brak możności; do n-ci = nie do zniesienia.
Niemożliwy, jaki być niepowinien, niestosowny, nie do zniesienia — p. Niemożebny.
Niemożna, Nie można, rzecz niemożliwa, niepodobna, nie godzi ś., niewolno, w żaden sposób.
Niemożność, brak możności, bezsilność, niemoc.
Niemrawy, powolny, niezdarny rozlazły, niedołężny, niezgrabny.
Niemy, ten, który nie może mówić, któremu brak mowy, głuchoniemy; milczący, nie chcący mówić; cichy, spokojny, niegwarny, gdzie żadnego głosu nie słychać; nieobdarzony mową, nierozumny, bezrozumny; n-e stworzenie = nie umiejące przemówić w swej obronie; nieżyjący, bezduszny, nieczuły (o rzeczach); n-a mowa = migi; n-a klawjatura = nie
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/864
Wygląd
Ta strona została przepisana.