Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/86

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Brant, nm., srebro lub złoto czyste, wytopione.

Brantka, zapal, kominek, mala rureczka przy zamku (u strzelby), na którą się nakłada kapiszon.

Brantować, srebro lub złoto w ogniu oczyszczać, pławić.

Branzola, nm., podeszew wewnętrzna obuwia.

Branżap. Bransza.

Brat (lm. bracia), syn tych samych rodziców, względem innych dzieci (B. rodzony); B. mleczny = jednocześnie z innym przez tę samą kobietę wykarmiony; B. męża = brat; B. żony = szwagier; B. przyrodni = urodzony z jednego ojca, a innej matki lub odwrotnie; B. cioteczny, stryjeczny, wujeczny = syn ciotki, stryja, wuja; B. w Chrystusie = współwyznawca chrześcijanin, bliźni chrześcijanin: ksiądz, duchowny względnie do innego księdza; bliźni; przyjaciel serdeczny; członek bractwa; B. łata = biedak; ni B. ni swat = obcy, obojętny; być z kim za pan B. = poufalić się z kim; B-cia ślubni = związani uroczystym ślubem dozgonnej przyjaźni.

Bratać, łączyć bratersko; zespalać, jednoczyć, przyjaźnić; B. ś., spokrewniać się, przyjaźnić się, przestawać za pan brat; łączyć się, mieszać ś., zespalać ś., poufalić ś.

Bratanek, syn brata, synowiec.

Bratczyk, członek bractwa.

Bratek, zdr. od Brat; braciszek; (iron. bratku!); gatunek fijołka trójbarwnego (fig.).

Braterski, Bratni, należący do brata, tyczący się brata; pokrewny, rodzinny; szczery, serdeczny, przyjazny; jak brata.

Braterstwo, miłość braterska, i ścisły związek przyjaźni braterskiej; brat ze swą żoną.

Bratnip. Braterski.

Bratobójca, zabójca swego brata lub siostry.

Bratobójczy, tyczący się bratobójstwa; B-a wojna = toczona między ludźmi jednego narodu, lub między pokrewnemi narodami.

Bratobójstwo, zabójstwo, zamordowanie brata lub siostry.

Bratowa, żona brata.

Bratowizna, puścizna po bracie.

Braunsztejn, nm. chem., minerał, związek tlenu z manganem.

Brawo, rz. wł., poklask, oklask.

Brawo!, Brawissimo!, wł., przysł., dobrze, pięknie, wyśmienicie, doskonale, wybornie.

Brawować fr., junakować, zuchować, udawać śmiałka; narażać ś.; nadrabiać miną; lekceważyć.

Brawura, fr., odwaga zuchowata, junactwo, zuchowatość, junakierja, śmiałość, pewność siebie, werwa.

Brązp. Bronz.

Brązowaćp. Bronzować.

Brązownictwop. Bronzownictwo.

Brązowniczyp. Bronzowniczy.

Brązownikp. Bronzownik.

Brązowyp. Bronzowy.

Brechać, prow.p. Brzechać.

Brednia, niedorzeczność, głupstwo, bajka, bałamuctwo, smalone duby, banialuki.

Bredzić, gadać od rzeczy, bzdurzyć, pleść głupstwa; B. we śnie, w gorączce = majaczyć, nieprzytomnie mówić.

Brejap. Braja.

Brek, ang., rodzaj powozu otwartego, w którym dla siedzących są 2 ławki wzdłuż, jedna naprzeciw drugiej; B. kolejowy, podwyższone miejsce ponad wagon, w którym siedzi brekowy.

Brekowy, obsługujący brek lub hamulec.