wien ogólny ton w dziele sztuki a. literatury, wywołujący pewne wrażenie; n. w obrazie, w dramacie, w muzyce, w liryce i t. p.
Nastrzępiać, forma dok. Nastrzępić; wystrzępić dużo czego; uczynić coś sterczącym, nastroszyć, najeżyć (n. sobie wąsy), napuszyć.
Nastrzykiwać, forma dok. Nastrzykać; nakrapiać, puścić płyn jaki na co raptownie niedużym strumieniem, naszprycować.
Nasturcja, roślina z rodziny nasturcjowatych (fig.).
Nasunąć, nieco posunąć, przysunąć; nacisnąć (n-ął czapkę na uszy), przybliżyć; podsunąć, nastręczyć, poddać (n. pewną myśl komu); n. ś., przysunąć ś.; usunąć ś. nieco, nastręczyć ś., zjawić ś.; n-ęła mi ś. pewna myśl = przyszła do głowy.
Nasuwać, posuwać, przybliżać, przysuwać; naciągać (kapelusz na oczy); poddawać (myśl jaką); n. ś., nastręczać ś.; podchodzić; spotykać.
Nasycać, napajać, nakarmiać; przenikać; wpuszczać jeszcze jaką substancję w jaki roztwór; n. ś., jeść do sytości, zadowalać ś., przenikać czym.
Nasycić, nakarmić do syta, napoić (n. pragnienie, głód = zaspokoić); przen., zadowolić, zaspokoić (n. zemstą, chciwość); w chem. i w fiz., napuścić jakiego ciała w drugie tyle, ile można, aby nim przeszło, przeniknęło; n. ś., najeść ś., napić ś. do syta, być zaspokojonym, mieć dosyć.
Nasyłać, forma dok. Nasłać; n. kogo a. co na kogo; wysyłać, wyprawiać kogo na co, dla namówienia go na co, dla zrobienia mu kłopotu, przykrości; kat go tu nasłał! = po co tu przyszedł!; przysyłać.
Nasyp, ziemia nasypana w znacznej ilości, wał, wzgórek; n. kolejowy = wał, umyślnie zrobiony, po którym idzie tor; ziemia a. piasek, nasypane na ślepy pułap dla ciepła, polepa, naspa.
Nasypać, forma nied. Nasypywać; nałożyć co sypkiego na wierzch czego, posypać po wierzchu, naprószyć; sypiąc, nagromadzić, napełnić, usypać; n. ś., sypiąc ś., nalecieć, naprószyć ś.; zmęczyć ś. sypaniem.
Nasypisko, nasyp bardzo dawny, starożytny kurhan, mogiła; góra, niegdyś nasypana, kopiec.
Nasypka, poszewka, w którą nasypano pierze; to, co po nasypaniu jeszcze dodano — p. Nadsypka.
Nasypowy, pochodzący z nasypu (grunt n.); mur n. = mur, w którym odstęp między cieńszemi ścianami wypełnia ś. gruzem z cegły i kamieni.
Nasz, zaimek dzierżawczy od My; należący do nas; będący naszą własnością, nie obcy, swojski, krajowy; pozostający z nami w jakimś związku; przez nas zdziałany, dokonany; z tego samego narodu, z tej samej armji, stronnictwa i t. p.; ten, o którym mówimy; po naszemu; przysłna nasz sposób, jak to u nas.
Naszczekać na kogo, oczernić, obgadać kogo.
Naszczekiwać, szczekać z przerwami; szczekać wiele na kogo, podjudzać.
Naszczepić, trochę rozszczepić, nadłupać; wiele zaszczepić (n. drzew); n. = dobrych obyczajów, wprowadzić, zasiać.
Naszczknąć, forma nied. Naszczykać; narwać, nazrywać.
Naszczytek, w bud., podstawa w balustradzie, w kolumnie; akroterjum.
Naszelnik, część uprzęży konia, wkładana mu na szyję (f.).
