Najprzewielebniejszy, st. najw. od Przewielebny, tytuł wysokich dygnitarzy duchownych.
Najrzeć, zajrzeć, spojrzeć, spostrzec, doglądnąć; nawiedzić, odwiedzić kogo.
Najszerszy, st. najwyż. od Szeroki; najobszerniejszy.
Najście, napad, napaść, najazd.
Najść, forma nied. Nachodzić; napaść na kogo, zrobić napad, wtargnąć do kogo; naprzykrzać ś. komu, natknąć ś. na kogo, idąc, spotkać kogo, zaskoczyć go; ogarnąć kogo, opanować, nawiedzić; przejść czym, przesiąknąć; nabiec, nabrzmieć, nabrać; n. ś., naschodzić ś., zgromadzić ś.
Najtyczanka, nm., bryczka nieco podniesiona z tyłu, z wasągiem wypłatanym, z pokryciem a. bez niego, z kozłem i fartuchami (fig.).
Najwięcej, st. najwyż. od Wiele a. Dużo.
Największość, rzecz. od Największy; największa ilość, największa wartość; maksymum.
Największy, st. najwyż. od Wielki a. Duży.
Nakadzać, w med., puszczać dym z odpowiednich lekarstw a. ziół, na chore części ciała.
Nakap, grudowata skamieniałość na dnie jaskini, tworząca ś. ze ściekającego przez grunt roztworu wapiennego.
Najwyższy, st. najwyż. od Wysoki; rzecz. N. = Pan Bóg.
Najzylber, nm., nowe srebro, mieszanina miedzi, cynku i niklu.
Nakarmić, dać komu do sytości pokarmu, nasycić karmieniem; przen., nasycić, zadowolić, zaspokoić; n. ś., nasycić ś. jedzeniem; przen., zadowolić ś.
Nakarp, roślina zwrotnikowa z rodziny nakarpiowatych, nerkowiec (fig.).
Nakaz, rozkaz, przykaz, rozporządzenie, polecenie; zasada moralna, bezwzględnie obowiązująca.
Nakazać, forma nied. Nakazywać; polecić, rozporządzić, zapowiedzieć, postanowić.
Nakazany, zalecony; konieczny, niezbędny, nieodzowny; przykazany.
Nakazująco, w sposób rozkazujący.
Nakąsić, ugryźć kawałek, nagryźć.
Nakierować, forma nied. Nakierowywać; nastawić co w pewnym kierunku, obrócić co ku pewnemu miejscu, ku pewnemu celowi; skłonić; n. ś., nakłonić ś., zwrócić ś. ku czemu.
Nakiwać, nagadać komu, upomnieć kogo; nagrozić mu, wyłajać go; n. komu palcem w bucie = grozić w myśli, grozić bez skutku.
Nakląć, powiedzieć wiele przekleństw, nawymyślać; n. ś., dużo przekleństw nagadać.
Nakleić, forma nied. Naklejać; nalepić; przykleić co na czym, przylepić.
Nakład, koszt, wydatek, poniesiony na coś, co ma przynieść zysk; pieniądze a. praca, wkładana w co; n. książki = koszt wydania książki, ilość egzemplarzy drukowanych książki.
Nakładacz, robotnik, poddający maszynie papier, na którym druk ś. odbija (forma ż. Nakładaczka).
Nakładać, forma nied. od Nałożyć.
Nakładca, ten, co podejmuje nakład czego, co łoży na co, wydawca, księgarz.
Nakładowy, wymagający nakładu pieniędzy (gospodarstwo n-e); księgarnia n-a = wydająca dzieła własnym kosztem.
Nakłaniać, f. dok. Nakłonić; nagi-
