Bodaj, bogdaj, bodajże, przysł., podobno, zdaje się, może, prawdopodobnie wykrz., niechaj, oby, żeby, daj Boże! niechby.
Bodak, Bodłak — p. Bodziak.
Bodliwy, bodący, kolący, lubiący bość.
Bodłak, krzew ciernisty o kwiatach żółtych i jagodach pomarańczowych, smaku cierpko-kwaskowatego.
Bodmerja a., zaciągnięcie pożyczki na okręt lub jego ładunek za wysoką prowizją z tem, że gdy okręt zatonie, pretensja ustaje.
Bodnąć — p. Bóść.
Bodziak, Bodak, Bodiak, nazwa ostu w niektórych miejscowościach.
Bodziec, kolec, rzecz bodąca, oścień; ostroga, zachęta, pobudka, podnieta, pobudzenie.
Bodziszek, in., bocianie a. żórawie noski, gieranja, roślina o kwiatach różowych, białych lub fijoletowych (fig.).
Bodziszkowate, rodzina roślin kwiatowych, dwuliścieniowych.
Bogacić, czynić bogatym, obdarzać majątkiem, dochodami, uposażać w co.
Bogacić się, Bogacieć, wzbogacać się, stawać się majętnym; zyskiwać, nabywać wiele czego.
Bogactwo, dostatek pieniędzy, obfitość czego, skarby; B. języka = obfitowanie mowy w wyrazy, charakterystyczne wyrażenia, zwroty, synonimy i formy; zasobność.
Bogacz, człowiek bardzo bogaty, mający wiele pieniędzy, krezus; bogacz duchowy = obdarzony skarbami ducha.
Bogać tam! gdzież tam, nie inaczej.
Bogarodzica, Matka Boska.
Bogatek, drobny chrząszczyk o ciele wydłużonem i metalicznym połysku, szkodliwy.
Bogatka, gatunek sikory.
Bogato, przysł. od Bogaty; kosztownie, dostatnio, obficie: ożenić się B. — ożenić się z osobą bogatą.
Bogaty, majętny, posiadający wiele pieniędzy, majątek, dobra; bardzo zamożny; kosztowny, wspaniały; B. w co = obfitujący w co, mający wiele czego; zasobny.
Bogdaj — p. Bodaj.
Bogdanka, kobieta ukochana, narzeczona.
Bogini, bóstwo rodzaju żeńskiego u pogan; niebianka; opiekunka boska; kobieta ukochana, bóstwo: B. wód = nimfa.
Boginka, zdr. od Bogini; w wierzeniach ludu postać nadprzyrodzona, nimfa wodna, wodnica, rusałka, syrena, bogunka.
Bogobojny, bojący się Boga, czczący Boga; pobożny, świątobliwy.
Bogomyślny, zatopiony w Bogu.
Bogunka — p. Boginka.
Bohater, pers. rycerz; człowiek wielkiego ducha i poświęcenia, który dokonał wielkich czynów; główna osoba powieści, poematu, dramatu; os., którą ś. ogół zajmuje.
Bohaterka, kobieta wielkiego ducha, energji: główna osoba powieści, poematu; heroina.
Bohaterski, przym. od Bohater, właściwy bohaterowi, wielki, wzniosły, heroiczny: B-a postać: niezwykła, wyróżniająca się wielkością ducha; czasy B-e = czasy przedhistoryczne, mityczne, obfitujące w bohaterów: wiersz B-i = wiersz trzynastozgłoskowy, epiczny, opiewający bohaterów.
Bohaterstwo, męstwo, odwaga, waleczność, czyny wielkie, bohaterskie, heroizm, poświęcenie się.
Bohdanka — p. Bogdanka.
Bohomaz, lichy obraz, malowidło partackie.
