Młyn, budynek z przyrządami do mielenia zboża, tarcia na proch ciał stałych, wyciskania soku itp. (fig.); m. wietrzny = wiatrak, m. wodny, parowy, m. konny a. koński, m. prochowy; m. djabelski = rodzaj karuzeli; póty m. miele, póki wody staje = wszystko do czasu; jak w m-ie = pełno stuku, hałasu, gwaru; na swój m. wodę obracać = zmierzać ku swojej korzyści, pilnować; to woda na jego m. = na tym właśnie skorzysta, tego właśnie pragnął.
Młynarczyk, czeladnik, chłopiec młynarski.
Młynarka, żona młynarza, młynarzowa; kobieta, zajmująca ś. mieleniem zboża w młynie; zarządzająca młynem, właścicielka młyna.
Młynarski, przym. od Młynarz; żart., suchoty m-ie = otyłość, tusza.
Młynarstwo, rzemiosło młynarskie, młynarz z żoną.
Młynarz, Mielnik, rzemieślnik, zajmujący ś. mieleniem zboża we młynie; właściciel młyna, zarządzający w młynie; gra towarzyska chłopców wiejskich; rodzaj gry w karty.
Młynek, mały młyn; przyrząd ręczny do mielenia (m. do kawy, m. do pieprzu, do farb); przyrząd do czyszczenia i sortowania zboża, arfa (fig.); m. dziecinny = cacko z papieru a. drewienek na kijku, obracające ś. za powiewem wiatru a. z biegiem, wiatraczek; rodzaj tańca, w którym dwie osoby, wziąwszy się za ręce, szybko się obracają, kaszka; szybkie wywijanie kijem a. pałaszem w powietrzu; nazwa jednej z figur kontredansowych a, mazurowych; m. w oknie, kręcący ś. przyrząd blaszany do odświeżania powietrza w pokoju, wiatraczek, wentylator; kręcenie ś. piasku nad ziemią w czasie nocnego wiatru, wir wietrzny; m. u owiec — p. Kołowacizna; obracanie ś., kręcenie ś. szybkie na miejscu, młyniec; w gimn., wykręcanie ś. dokoła drążka poziomego (m. na reku, na trapezie; m. do przodu = wykręcanie ś. dokoła reku na wyprostowanych rękach); rodzaj fajerwerku w kształcie gwiazdy, kręcącej ś. dokoła swej osi; rodzaj gry na specjalnie przygotowanej desce; rodzaj gry, zasadzający ś. na tym, by na warcabnicy ustawić trzy swoje kamienie w jednym rzędzie, czemu przeciwnik przeszkadza; m. wieczny a. wieczysty (w tejże grze) = ciągłe tworzenie młynka przez przesuwanie tam i z powrotem jednego z kamieni; rodzaj pasjansa; w wincie: następujące jedna po drugiej przebitki u dwuch partnerów; mieć m-a w głowie = być niedowarzonym, mieć bzika; m-em a. młyńcem = kręcąc ś., krążąc; zrobić m-a = wywinąć ś. z czego zręcznie, wyłgać ś., wykpić ś., wymknąć ś.
Młyniec — p. Młyn; m-cem, przysł., obracać ś. w koło, przewrócić ś., krążyć; robić szablą m-em = w fechtunku sposób uderzenia.
Młynkować, zboże czyścić młynkiem, kręcić, wykręcać ś., wywijać ś., robie młynki; m. językiem = mówić dużo i szybko, mleć językiem, paplać; w gimn., robić młynki.
Młyński, należący do młyna (koło m-ie, kamień m); przen., mieć kamień m. na głowie = wielki kłopot, mieć go na sercu = mieć wyrzut sumienia; ciężyć m-im kamieniem = powodować wielkie przykrości, wielkie troski, ciężary.
