Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/738

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Meczet, tur., świątynia mahometańska (f.).

Medal, fr., kawałek metalu w kształcie monety z napisem, wizerunkiem a. symbolicznemi znakami, wybity na pamiątkę niezwykłych wypadków a. na cześć znakomitych ludzi (fig.); nagroda zasługi; nagroda szkolna; odwrotna strona m-u = sprawa, którą należy rozważyć jeszcze z innego punktu widzenia; każdy m. ma dwie strony = każdą rzecz można rozpatrywać i ze strony dodatniej i z ujemnej.

Medalik, fr., mały medal; wizerunek Świętego lub N. P., wybity na metalu i noszony na szyi.

Medalista, fr., ten, co otrzymał medal jako nagrodę (forma żeńs. Medalistka).

Medaljer, fr., artysta rytownik medali, pieczęci, stempli.

Medaljernia, fr., pracownia medaljera.

Medaljon, fr., ozdoba wyrobiona z drogiego kruszcu, wewnątrz jej umieszcza ś. portrecik lub drobną pamiątkę; owalna wypukłorzeźba, wyrzeźbiona a. odlana z jakiej masy.

Medio, łć., w obrotach giełdowych środek miesiąca.

Medjacja, łć., pośrednictwo, pośredniczenie zwłaszcza w sporze dyplomatycznym między dwoma państwami.

Medjalność, łć., zdolność służenia jako medjum.

Medjan, łć., gatunek papieru arkuszy średniej wielkości.

Medjana, łć., linja, łącząca wierzchołek trójkąta ze środkiem przeciwległego boku; wogóle linja, dzieląca powierzchnię płaską na dwie połowy symetryczne.

Medjanta, łć., w muz., ton środkujący między zasadniczym a kwintą, tercja.

Medjator, łć., rozjemca, pośrednik (forma ż. Medjatorka).

Medjatyzacja, łć., odjęcie praw zwierzchniczych; usunięcie niektórych krajów niemieckich z pod bezpośredniego zwierzchnictwa cesarstwa Niemieckiego przez Napoleona I.

Medjatyzować, łć., pozbawiać jakie państwo niezależności.

Medjawel, fr., gatunek czcionek okrągławego kroju, podobnych do dawnego pisma rzymskiego, elzewir: Medjawel.

Medjum, łć., sposób, środek pomocniczy; sfera, środowisko; pośrednik; u spirytystów: osoba, pośrednicząca w stosunkach z duchami, poddawana doświadczeniom z dziedziny hypnozy i suggiestji; w konjugacji greckiej, sanskryckiej: strona pośrednia między czynną a bierną.

Medjumiczny, Medjalny, łć., odnoszący ś. do medjumizmu, do medjum.

Medjumista, łć., zwolennik, wyznawca medjumizmu.

Medjumizm, łć., wiara w możność dowolnego wywoływania, przez t. zw. medja, różnych zjawisk, nie dających ś. wywołać inną drogą i niemożliwych do wyjaśnienia za pomocą dzisiejszej wiedzy przyrodniczej.

Medok, fr., nazwa gatunku wina francuskiego bordoskiego.

Meduza, gr., w mitol., jedna z trzech (furji) Gorgon (fig.); z wężami zamiast włosów na głowie; morskie żyjątko galaretowate, należące do gromady jamochłonnych, żegawnica (fig.).

Medycyna, łć., nauka o