da; m. dach, dach łamany, śpiczasty, w którym są okna (fig.)
Mansja, łć., mieszkanie w klasztorze za oddaniem swojej pensji.
Mansjonarski, łć., przym. od Mansjonarz.
Mansjonarz, łć., ksiądz, zostający na mansji, t. j. otrzymujący mieszkanie, stół i płacę, wolny od obowiązków, z wyjątkiem odprawiania Mszy św. i modłów kapłańskich.
Manszester, ang., półaksamit.
Manszeta, fr., w fechtunku: uderzenie przeciwnika bronią sieczną w rękę pod jego broń; kreza, otaczająca rękaw przy ubraniu męskim w XVIII w.; mankiet (zdr. Manszetka).
Mantelzak, nm., tłumoczek, kufereczek, zawiniątko, noszone na plecach; sakwy, biesagi, tajstra (fig.).
Mantja, gr., płaszcz archirejski bez rękawów.
Mantolet, wł., płaszczyk, peleryna jedwabna kanonika, noszona na komży w kościele (fig.).
Mantyczeć, stawać ś. nudnym, dziwaczeć.
Mantyczyć, łć., zrzędzić, nudzić, dziwaczyć.
Mantyka, łć., sakwy, tajstry, torba; m., zrzęda, nudziarz, tetryk.
Mantyla, Manta, hiszp., czarna koronkowa zarzutka, okrywająca głowę i ramiona (fig.); rodzaj jedwabnej peleryny damskiej.
Mantyna, wł., rodzaj materji jedwabnej.
Mantyssa, łć., część logarytmu po przecinku, przed którym wyrażona jest cecha logarytmu.
Manualista, łć., przepisywacz, kancelista.
Manuał, łć., klawjatura ręczna w organach; książka podręczna, bruljon.
Manufaktura, łć., rękodzielnictwo i wyroby rękodzielnicze; wytwarzanie wyrobów gotowych, w szczególności przemysł tkacki, tkaniny.
Manumisja, łć., wyzwolenie niewolników.
Manuskrypt, łć., rękopis.
Many, łć., dusze zmarłych, cienie; państwo cieniów.
Mańka, łć., lewa ręka — p. Mańkut; powozić z m-i = trzymając bicz w lewej ręce; przen., zażyć kogo z m-i = oszukać, podejść go.
Mańkut, łć., ten, co używa lewej ręki zamiast prawej.
Maństwo, nm., prawo lenne, lenno, dobra lenne.
Mapa, łć., karta gieograficzna, obraz powierzchni kuli ziemskiej a. jej części; m. hidrograficzna = przedstawia rozkład wód; m. orograficzna = przedstawia rozkład gór i wyżyn: m. ślepa, na której niema nazwisk szczegółów (zdr. Mapka).
Mapografja, łć. — p. Kartografja.
Mara, widzenie senne, senne widziadło; sen pełen marzeń; upiór, widmo, cień nieboszczyka; ułuda, zwodniczy obraz, urojenie, mrzonka; latawiec, zmora, duch nocny, rzekomo napastujący śpiących ludzi i zwierzęta.
Marabut, arab., ptak indyjski, podobny do bociana (fig.); pióro tego ptaka, służące do upiększenia kapelusza lub boa damskiego; pustelnik mahometański, wiodący życie ascetyczne.
