Białowłosy — p. Białogłowy.
Białozór, sokół norweski, krzeczot, gatunek ptaka drapieżnego (fig.).
Biały (st. wyższy: Bielszy), mający barwę śniegu, mleka, czysty, niebrudny; niewinny, niepokalany; siwy (włos); widny, jasny (dzień); B. płeć = kobiety; B. ryba = nazwa dawana wielu gatunkom ryb o białem mięsie; B. broń = broń chłodna, sieczna; B. kawa = kawa z mleczywem; B. mięso = mięso cielęce, wieprzowe i niektórych ptaków; B. niedziela = piąta niedziela postu; B. drzewo = mające rdzeń biały i rzadki; B. karta = karta niezapisana, (umysł dziecięcia jest białą kartą = niezapełniony, czysty, poddający się); B. wino = wyciskane z jasnych winogron: B. chleb = chleb pszenny; B. dzień = jasny dzień; do B-go dnia = do rana; B. mazur = trwający do rana; B. pieniądz = srebrny pieniądz; B. wiersz = nierymowy; B-ą nicią szyty (utwór, artykuł) = utwór literacki, w którym szczegóły są nakręcane do widocznej tendencji.
Biba, Bibka, łć., żart., pijatyka w gronie wesołych towarzyszów, hulanka.
Biblijny, przym. od Biblja.
Biblja, gr., Pismo Święte, księgi Starego i Nowego Testamentu; iron. wielka księga.
Bibljofil, gr., miłośnik książek.
Bibljograf, uczony znawca wydań, ksiąg i druków, układający katalogi ksiąg.
Bibljograficzny, dotyczący bibljografji.
Bibljografja, gr., nauka mająca za przedmiot znajomość wydań książek, druków i rękopisów.
Bibljoman, gr., namiętny zbieracz książek, zwłaszcza rzadkich.
Bibljopola, gr., rz. m., księgarz.
Bibljoteka, gr., książnica, księgozbiór; gmach przeznaczony na zbiór książek; zbiór, wybór dzieł jednego rodzaju, jednej umiejętności lub jednego wydania; tytuł niektórych wydawnictw perjodycznych; przen. człowiek uczony.
Bibljotekarstwo, zajęcie bibljotekarza; nauka układania bibljotek.
Bibljotekarz, zarządzający bibljoteką.
Bibosz, łć., lubownik trunków, pijak, opój, bibuła.
Bibulasty, podobny do bibuły, nie zbity, nie ścisły, przesiąkliwy.
Bibuła, łć., gatunek papieru przesiąkliwego; przen. bibosz.
Bibułka, gatunek cieniutkiego papieru do papierosów lub do owijania.
Bicie, rz. od Bić, uderzanie chłostanie, plagi; B. serca: czynność fizjologiczna serca, choroba serca, palpitacja; głos przepiórki.
Bicykl, gr., kołowiec, welocyped o dwóch kołach, z których przednie duże, a tylne malutkie.
Bicz, bat, bizun; chłosta, plaga; przen. kara (bicz Boży); jak z Bicza trzasnął = natychmiast, wnet, szybko; B. korali = kilka sznurów korali razem związanych (f.); B. z piasku ukręcić = z niczego chcieć coś zrobić; B. kręcić na siebie = dać sposób przeciw sobie: B. kręcić na kogo = knować coś przeciw komu; z B-em kogo puścić = z niczem.
Biczować, okładać biczem, bić batem, batogować, chłostać.
Biczownik, ten co się biczuje; B-cy, średniowieczna sekta religijna.
