wychowywać, oświecać, dawać wykształcenie; k. ś., uczyć ś., doskonalić ś., oświecać ś.
Kształt, nm., postać, postawa, forma, zarys, figura, fason; wyobrażenie, podobieństwo k-y = części ciała ludzkiego nagie a. zarysowujące ś. pomimo odzieży.
Kształtny, nm., pięknej postaci, zgrabny, zręczny, foremny, nadobny.
Kształtować, nm., urabiać, tworzyć, formować, nadawać kształt, zdobić; k. ś., przybierać jakąś formę, urabiać się.
Kszyk, ptak podkasały z rodziny bekasów (fig.).
Kto (kogo, komu, kim, o kim); co zacz? co za jeden? człowiek, który...; ten co..., taki, co...; człowiek drugi, jaki taki, niejeden (niech k. co chce mówi); osoba warta czego, godna czego, zdatna do czego (było na kogo patrzeć); ktokolwiek, ktoś, jaki, który (jest tam k.?); k. a. k. inny = drugi, inny, jaki, nie ta sama osoba (komu radość, a mnie smutek).
Ktobądź (kogobądź) — p. Ktokolwiek.
Ktoby nie był, błędnie! ktokolwiek by był.
Ktokolwiek (kogokolwiek), niech będzie, kto chce, pierwszy lepszy.
Ktoś (kogoś), niewiadomo kto; pewna osoba, jakiś człowiek!
Którędy? którą drogą? którą stroną? przez jakie miejsca? z której strony? przez które miejsca, okolice?
Którędykolwiek, Którędybądź, którąbądź a. którąkolwiek drogą, stroną, okolicą.
Który, ten, co; ten, co go; ten, co mu i t. d.; kto; ty, k.; kto (jest tam k.?); jak k. = jak jaki, jak kto: k. a. któryż, czy ten, czy ów; jaki?; k. z kolei, z porządku (k-a godzina?); którykolwiek, jaki, jakikolwiek, jaki taki.
Którybądź (któregobądź), Którykolwiek (któregokolwiek), niech będzie, który chce, ten lub ów, wszelki, każdy, jakikolwiek.
Któryś (któregoś), niewiadomo dokładnie który, jakiś.
Któż? (kogoż), kto? kto taki?
Ku, przyim., w kierunku do czego, w stronę czego; względem, dla, w stosunku do (miłość ku Bogu); do, dla, na, w celu.
Kub, Kubik, łć., bryła gieometryczna, ograniczona sześciu kwadratami, sześcian, kostka (f.).
Kubań, rum., łapówka; k-y, toboły, tłomoki.
Kubanista, rum., urzędnik przedajny, łapownik.
Kubatura, łć., obliczenie objętości brył.
Kubeba, arab., roślina z rodziny pieprzowatych (fig.); w lm. k-by, owoce tej rośliny.
Kubek, łć., naczyńko do picia z uszkiem, garnuszek ozdobniejszy; zawartość k-a (wypić k. wody); k. w k. = co do joty, kropla w kroplę (zdr. Kubeczek).
Kubeł, nm., wiadro do wody, węborek (zdr. Kubełek).
Kubiczność, łć., objętość czego, wyrażona w miarach sześciennych.
Kubiczny, łć., sześcienny.
Kubkowaty, Kubkowy, łć., do kubka podobny.
Kubłak, kubeł, skórzane naczynie na wodę lub wino do drogi.
Kubło — p. Kubeł.
Kubrak, nm., surdut, kapota z prostego sukna (zdr. Kubraczek).
Kuc, tur., gatunek konia małego wzrostu (zdr. Kucyk).
