Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/60

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Beduina, rodzaj długiego wierzchniego okrycia kobiecego z kapturem (fig.).

Befsztykp. Bifsztyk.

Begonja, ukośnica, roślina o dużych liściach ozdobnych nieraz różnokolorowych (fig.).

Bejca lub Bajca, nm., nazwa roztworów chemicznych służących do przygotowania pod farbę skóry, tkanin, drzewa, metalów.

Bejcować, nm., zastosowywać bejcę.

Bek, głos owcy, kozy; płacz.

Bek, fr., palnik u lampy gazowej (fig.), dziobek.

Bekać się, parzyć się (o jeleniach).

Bekas, fr., gatunek ptaka brodzącego z długim miękkim dziobem (fig.).

Bekasi, przym. od Bekas.

Bekiesza, rz. ż., suknia męska długa futrem podbita krojem węgierskim (fig.).

Beknąć, p. Beczeć; beknąć grubo = ponieść stratę materjalną, przypłacić za co.

Bekowisko, miejsce zbierania się jeleni (samców i samic).

Beksa, rz. m. i ż., płaksa, mazgaj.

Bekwarek, gatunek słowika.

Bela, nm., miara papieru, zawierająca 10 ryz; 20 postawów sukna; przen. człowiek nieruchawy, kloc, pień, kłoda.

Beladona, wł., pokrzyk, wilcza jagoda, roślina trująca z rodziny psiankowatych (fig).

Belemnit, gr., skamieniały szczątek wymarłych głowonogów; t. zw. strzałka piorunowa lub pazur djabelski.

Beletrysta, fr., powieściopisarz, nowelista.

Beletrystyka, literatura powieściowa, nadobna.

Belfer, nm., pomocnik mełameda w chederze; pgrdl. nauczyciel, bakałarz.

Belferja, rz. ż., pgrdl., nauczyciele; zebranie, zgromadzenie nauczycieli.

Belferka, Belferja, Belferstwo, stan, zajęcie belfra, nauczycielstwo, bakalarstwo.

Belfrować, trudnić się nauczycielstwem, bakałarzyć.

Belka, nm., kloc z 4 stron ociosany; drąg u wagi.

Belkowanie, poziomy układ belek między dwoma piętrami.

Belladonnap. Beladona.

Belweder, wł., ozdobny budynek, altanka, wystawione w miejscu skąd piękny widok się roztacza.

Belzebub, hbr., bies, djabeł, szatan; książę djabłów; przen. człowiek zły.

Bełgotać p. Bełkotać.

Bełkot, bełkotanie, chlupanie, plusk; mowa niewyraźna, jąkająca się; głos wydawany przez cietrzewia.

Bełkotać, Bełgotać (-oce), chlupotać, chlupać, poruszać płynem, bełtać; jąkać się, bąkać, mówić z trudnością, niewyraźnie; mówić językiem niezrozumiałym.