cać; bajać, gadać głupstwa, pleść duby smalone.
Barłóg, podściółka dla bydła ze starganej słomy; legowisko niedźwiedzia; śmiecie; przen. brudne, nędzne posłanie; stan nędzy; brud, błoto życiowe.
Barograf, gr., barometr, zapisujący automatycznie zmiany w atmosferze.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e4/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Barok.png/100px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Barok.png)
Barok, wł., rodzaj stylu architektonicznego, odznaczającego się dziwacznością i nieregularnością linji (fig.); w znacz. przym. — barokowy, dziwaczny; w poezji: styl kwiecisty, przeładowany przenośniami i figurami retorycznemi.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Barometr_%281%29.png/100px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Barometr_%281%29.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2e/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Barometr_%282%29.png/40px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Barometr_%282%29.png)
Barometr, gr., przyrząd do mierzenia ciśnienia powietrza, wskazujący zmiany atmosferyczne (fig.); przen. wskazówka, oznaka, symptom.
Barometrograf, gr., barometr wskazówkowy samopiszący.
Barometryczny, przym. od Barometr.
Baron, nm., tytuł wyższej szlachty, niższy od hrabiowskiego; żart. liber (łć. = wolny) B. = sobiepan, człowiek od nikogo nie zależny, o nic się nie kłopoczący.
Baronja, rz. ż., baronostwo, prawo do tytułu barona; majątek, do którego posiadania przywiązany jest tytuł barona.
Baronostwo, p. Baronja; baron z żoną.
Baroskop, gr., przyrząd do mierzenia wilgotności powietrza.
Barszcz, roślina z rodziny baldaszkowatych; zupa kwaskowa z buraków; żart. — blady atrament; pgrdl. — liche kwaśne wino.
Barszczowina, osad z barszczu chlebowego, używany na okłady do ran.
Bartne, rz. n., danina z miodu, lub opłata od barci.
Bartnica, narzędzie do wyżłabiania barci.
Bartnictwo blm., pszczelnictwo, nauka o hodowli pszczół.
Bartnik, hodujący pszczoły leśne, pasiecznik, pszczelarz; gatunek niedźwiedzia; motyl, szkodliwy dla pszczół, zanocnica.
Bartny, przym. od Barć (prawo bartne); rz. dozorca barci, bartnik.
Barwa, nm., pewien rodzaj światła, kolor; liberja, mundur, umundurowanie; odcień, piętno, charakter; włos, puszek na suknie; puszek na owocach. B. dźwięku = tembr, dźwięczność, wysokość tonu: przen. — pokrywka, płaszczyk, osłona, pozór.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Barwena.png/100px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Barwena.png)
Barwena, ryba morska, jadalna, o pięknym tęczowym połysku (fig.).
Barwica, zdr. Barwiczka; farba do nadawania sztucznych rumieńców, ruż, czerwienidło; rośl. marzanna.
Barwić, nadawać barwę czemu, farbować, kolorować; przen. piększyć, krasić, zdobić.
Barwierz, farbiarz.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ae/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Barwinek.png/100px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Barwinek.png)
Barwinek, (nka), roślina o gładkich listkach i kwiatach błękitnych, zawsze zielona (fig.).
Barwisty, przym. od Barwa, kolorowy.
Barwnik, substancja, mająca własność barwienia ciał bezbarwnych, pigment.