Herbatka, łć., zdr. od Herbata; skromne przyjęcie wieczorne; h. tańcująca = skromne przyjęcie z tańcami.
Herbatni — p. Herbaciany.
Herbatnica, Herbatniczka, łć., puszka do przechowyw. herbaty.
Herbatniki, łć., drobne suche ciasteczka, używane do herbaty ( = fr., petits fours).
Herbomanja, namiętne upodobanie w rodach; w gienealogji; chełpienie się rodem.
Herboryzować, łć., zbierać rośliny w celu naukowym, układać zielnik.
Herbowny, Herbowy, nm., mający herb, pieczętujący ś. herbem, należący do herbu; h-a tarcza, wizerunek herbu w kształcie tarczy z hełmem i ozdobami (fig.).
Hercog, nm., książę.
Herda, ang., przeszkoda na torze wyścigowym, zielonemi gałązkami przykryta (fig).
Heredytalny, łć., dziedziczny.
Heretycki, gr., przym. od Heretyk.
Heretyczeć, fr., stawać ś. heretykiem, przejmować herezję.
Heretyczyć kogo, gr., skłaniać kogo do herezji.
Heretyk (forma ż. Heretyczka), gr., odszczepieniec, kacerz, niewierzący tak jak naucza religja prawowierna.
Herezja, gr., odszczepieństwo (od religji prawowiernej), kacerstwo; rzecz niesłychana, dziwoląg; odstępstwo od zasad ogólnych; awantura, burda.
Herezjarcha, gr., twórca herezji, kacermistrz.
Herkules, gr., przen., siłacz; gwiazdozbiór na półkuli północnej nieba; olbrzymi owad z rzędu chrząszczów, zamieszkuje Amerykę zwrotnikową (fig.).
Herkulesowy, gr., silny, olbrzymi; h-a pałka, roślina żółtodrzew wiechowaty; h-a praca, olbrzymia praca, niemal przechodząca ludzkie siły.
Herkulicznie, gr., przysł., jak Herkules, silnie, atletycznie.
Herma, Hermes, gr., czterograniasty słup, zakończony głową ludzką, stawiany przez starożytnych Greków przy drogach, świątyniach i domach (fig.).
Hermafrodyta, gr., osobnik dwupłciowy, obojnak.
Hermafrodytyzm, gr., dwupłciowość, obojnactwo.
Hermandada — p. Santa Hermandada.
Hermelin, łć., gronostaj; h-y, futro gronostajowe.
Hermeneutyczny, przym. od Hermeneutyka: wykładający, objaśniający.
Hermeneutyka, gr., sztuka wykładania, objaśniania, interpretowania ksiąg, szczególnie biblijnych; egzegietyka.
Hermes, gr., kamień graniczny: słup z wyciosaną na nim głową; (f.); w mit., bożek Merkury.
Hermetyczny, gr., szczelnie zamknięty, niedopuszczający powietrza; odnoszący ś. do hermetyki.
Hermetyka, Hermetyzm, gr., nauka tajemnicza, okultyzm średniowieczny wraz z alchemją.
Hermjonka, gr., roślina z rodziny amarylkowatych, tacetta, narciszek, kwiat królewski.
Hermografja, gr., opisanie planety Merkury.
Hernhuci a. Bracia Morawczycy, sekta protestancka, założona w r. 1772 przez hr. Zimmermana.
Herod, w lm., okrutnik, cie-
