składających jajka w kanałach, wygrzebanych w ziemi.
Grzebać, Grześć, szukać w czem, przeszukiwać, przepatrywać, gmerać, dłubać; chować (umarłego); skrobać, drapać; grabić; g. ś. gramolić ś., drapać ś.; guzdrać ś., marudzić; ratować ś., krzątać ś., zabiegać, starać ś.; wertować, zagłębiać ś. (w książkach, w papierach, w dokumentach).
Grzebalny, służący do grzebania zmarłych.
Grzebała, guzdrała, maruda.
Grzebiące ptaki — p. Kurowate.
Grzebielucha, gatunek jaskółki (fig.).
Grzebieniarz, ten, co robi grzebienie a. handluje niemi; futerał do chowania grzebieni (forma ż. Grzebieniarka).
Grzebieniasty, Grzebienisty, mający grzebień (kogut, tryton); mający kształt grzebienia.
Grzebienica, zool., rząd zwierząt jamochłonnych, żebropławy; bot., rodzaj trawy o kłosach, najeżonych pojedyńczemi kłoskami, jak grzebień (fig.).
Grzebieniec, roślina z rodziny obrazkowa tych, czerwień błotna, czermień, grzebień, grzybień (fig.).
Grzebień, narzędzie zębate do czesania i upinania włosów; używane w różnych rzemiosłach narzędzia albo część maszyn albo narzędzi w kształcie g-nia; zęby żelazne; wierzchnia krawędź fali, skały; szczyt, turnia; wyrostek mięsisty na głowie i dziobie niektórych ptaków (u koguta); g. koguci, roślina — p. Grzebionatka; g. św. Jakóba — p. Przegrzebek.
Grzebionatka, roślina grzebień koguci, amarant.
Grzebło, graca mularska do rozczyniania wapna; g. kulas, w hutn., ożóg trójgraniasty do czyszczenia brózdy w wielkim piecu — p. Zgrzebło.
Grzebnąć, skrobnąć nogą, ręką, gracą, motyką — p. Grzebać.
Grzebowisko, miejsce, gdzie zakopują padlinę; w myśl., miejsce, gdzie spoczywa sarna.
Grzebółka, Grzebiółka, Grzebielucha, Brzegówka, gatunek jaskółki.
Grzebuszka, bot., roślina z rodziny traw; zool. — p. Ropuszka.
Grzebycznica, bot., roślina z gromady wodorostów.
Grzebycznik, bot., roślina — p. Szelężnik.
Grzebyk, Grzebyczek, zdr. od Grzebień; gwoździk, ćwieczek; anat. g. koguci a. g. kurzy = wyrostek kości sitowej w czaszce: (grzebień koguci, sitowy); w lm., bot. — p. Plewikwiat; w lm., lek., szyszkowiny, grzybki; w przędzalnictwie: g. padający = pręty, nabijane igłami do przeczesywania.
Grzech, zły uczynek, umyślny lub mimowolny; czyn, potępiony przez religję, nieprawość; wina, przewinienie, uchybienie, ułomność, słabostka, wybryk, nadużycie, rzecz karygodna; g. nieczystości: cudzołóstwo (warta g-u = pokusa, warta przestąpienia 6-go przykazania, warta zachodu).
Grzechotać, Grzegotać, poruszać grzechotką,, aby wydała hałas, znak wezwania; wydawać dźwięk podobny do grzechotki; przen.: trajkotać, zrzędzić; g., rechotać, wydawać głos (o żabach) — p. Rzechotać.
Grzechotka a. Grzegotka, narzędzie drewniane wewnątrz zębate, z rączką do obracania, wydające suchy odgłos, kołatka;
