Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/401

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Grdacz, duży piat amerykański z rzędu kurowatych z czubem na głowie — p. Czubacz.

Grdać, głos wydawać (o derkaczu).

Grdakać, krakać.

Grdanie, głos, wabienie się derkacza.

Grduła, ciasto źle wypieczone.

Grdyca, Grdyka, jabłko Adama, chrząstka tarczowa krtani; gardło, krtań.

Grdyń, żart., grosz, grosik.

Grecki, wschodni; deseń g. złożony z linji prostych schodzących się pod kątami prostemi (f.).

Grecyzm, łć., zwrot, wyrażenie lub wyraz, wzięty z mowy greckiej.

Greczyzna, Greka, język grecki; starożytności greckie.

Gregaryny, łć., mikroskopijne żyjątka z typu pierwotniaków, pasorzytujące w organach wewnętrznych różnych zwierząt (fig.).

Gregorjanin, łć., należący do wyznania ormiano-gregorjańskiego.

Gregorjański, od im. Grzegorz; g. kalendarz, poprawiony przez papieża Grzegorza XIII w 1582 r., t. zw. nowego stylu; śpiew g. = poważny śpiew kościelny jednogłosowy, nie oznaczony ścisłym taktem; g-a woda = woda z domieszką wina, soli i popiołu, do poświęcenia kościoła; g-a msza = przez miesiąc z rzędu odprawiana wskutek zakupu czyjego; g-ie wyznanie = wyznawane przez jednę z sekt ormiańskich.

Grek, wyznawca kościoła wschodniego; dyzunita; znawca języka greckiego.

Grekounita (forma ż. Grekounitka) — p. Unita.

Grelotka, fr., frendzelka dżetowa.

Gremjalnie, łć., przysł., razem, w całym gronie, gromadnie, kolegjalnie.

Gremjalny, łć., przym. od Gremjum; gromadny, łączny, ogólny; należący do kapituły (kanonik g.).

Gremjał, łć., chusta z tegoż materjału, co ornat, do przykrycia kolan biskupa, który siedzi na tronie podczas celebry.

Gremjum, łć., nieod., ogół osób, wydających decyzję o czym (np. sędziów, nauczycieli), grono, kolegjum, komplet.

Grempla, nm., szczotka lub walec, igłami nabity, służący do gremplowania włókien wełny i bawełny (fig.).

Gremplarka, przyrząd, narzędzie do gremplowania.

Gremplarnia, warsztat gremplarski.

Gremplować, nm., gremplą wełnę czesać.

Grenadjer, fr., rodzaj żołnierza, którego pierwotnie zadaniem było rzucanie granatów ręcznych; żołnierz wyborowych oddziałów piechoty (fig.); przen., człowiek wysokiego wzrostu, drągal, drab.

Grenadyna, fr., tkanina półjedwabna, podobna do gazy.

Grępl-p. Grempl-.

Grobarz, Grabarz, krajowy owad z rzędu chrząszczów, czarny z dwiema pomarańczowemi przepaskami na pokrywach skrzydeł (zakopuje trupy drobnych zwierząt i składa w nie jajka) (f.).

Grobelka, zdr. od Grobla; g. uszna, wewnętrzny zatok ucha.