Gamrat, łć., gach, kochanek; towarzysz, kolega (p. Kamrat).
Gamratka, łć., kochanka, nałożnica, nierządnica.
Gamuła, bydlę, nie mające rogów od urodzenia — p. Gamoń.
Gan, nm., wierzch wzgórza, pasmem ciągnącego się lub wysoki brzeg parowu, pokryty lasem.
Gandziara, arab., batóg, korbacz, przen., gamajda, ciemięga, niedołęga.
Ganek, nm., wystawka u wejścia do domu, przedsionek; wystawka z balustradą, na piętrze balkon; chór, chórek, loża wewnątrz budynku; krużganek, korytarz, galerja; w gór., przejście podziemne w kopalni, chodnik, galerja, gang: w wojs., galerja podkopowa; zdr. Ganeczek.
Gang, nm., chód zegarka, cykanie; wychwyt w zegarku; dźwięk, odgłos przy uderzeniu (np. w metal); w gum. — p. Ganek.
Gangljon, gr., zwój, skupienie komórek nerwowych, z którego rozchodzą się włókna nerwowe, ośrodek nerwowy; guzowatość rozwijająca się w okolicach napięstka ręki.
Gangrena, gr., rozkład organiczny tkanki ciała, sprowadzający jej obumarcie, zgorzel, zgorzelina; przen., zgnilizna moralna, zepsucie.
Gangrenować, gr., być dotkniętym gangreną, psuć ś., rozkładać ś.; szerzyć zepsucie, zarażać zgnilizną moralną, psuć moralnie.
Gangrenowaty, gr., dotknięty gangreną, zgangrenowany.
Ganiać, biegać, latać, harcować, brykać (cielę g-a jak szalone); pędzić, biec, rypać, machać (g-j za nim!); g. kogo = gonić, pędzać, gnać; uganiać ś. za kim; g. ś., gonić się, ścigać się.
Ganiana, Ganianka, rodzaj gry w piłkę, gonienie ś. w grze w piłkę.
Ganić, wyszydzać błędy, wady, niedoskonałości, mówić, że coś jest złe, przymawiać, przyganiać, potępiać, krytykować; wystawiać w niekorzystnem świetle.
Ganister, ang., tech., rodzaj cegły ogniotrwałej.
Gaolan, chińsk., właściwie kaolin; u Arabów: daura, durra, sorgo, rodzaj kukurydzy, rozpowszechnioniony w Azji, Afryce i Europie południowej (f.).
Gap (-pia), człowiek, bezmyślnie przyglądający ś, głuptas, gawron; gapa, gapeusz, ten, co się zgapił, przeoczył coś (na drugi raz g-iu, uważaj!); ciąć g-i a, gapić ś., gawronić ś.; przyjść na g-ia, przyjść dla przyglądania ś.; rodzaj gry w karty, kasztelan; ptak płetwonogi, wiosłonogi, głuptak.
Gapa — p. Gap; łapać g-y, gapić się; jechać koleją na g-pę = bez biletu; siodło miękkie pikowane, rodzaj poduszki skórzanej na konia — p. Wrona.
Gapiątko, dzieciak nierozwinięty, bezmyślny, głuptasek.
Gapić ś., patrzeć bezmyślnie.
Gapieć, stawać ś. gapiem, gawronieć, głupieć.
Gapiostwo, bezmyślność, niezastanawianie ś., nieuwaga, niedopatrzenie się.
Gapiowaty, głupkowaty, bezmyślny.
Gar — p. Garnek.
Gara, dziura w drzewie, otwór od szpunta w beczce; wyżłobienie, rowek w drzewie, w desce; podłużne wyżłobienie w balach; dziura w kamieniu młyńskim; kłąb u konia; naczynie z żarzącemi ś. węglami, fajerka; w piek., opóźnienie się w robocie, rośnięcie ciasta.
