Fortunka, łć., zdr. od Fortuna; rodzaj bilardu maleńkiego a. rulety (fig.); gra losowa, loteryjka; niewielki majątek.
Fortunny, łć., szczęśliwy, pomyślny, udatny.
Fortyfikacja, łć., nauka o umocnieniu miejscowości, budowaniu, obronie i oblężeniu twierdz; obwarowanie twierdzy; wały obronne, okopy, szańce.
Fortyfikator, łć., specjalista od Fortyfikacji.
Fortyfikować, łć., obwarowywać, umacniać, zaopatrywać w fortyfikacje.
Forum, łć., nieod., rynek w starym Rzymie, gdzie się odbywały narady ludowe; miejsce roztrząsania spraw publicznych; sąd właściwy, kompetentny, miejsce rozpraw sądowych.
Forwacht, nm., czaty przednie, forpoczta, warta.
Foryś — p. Forejter, woźnica wożący pana; przen., żart. zdrowy chłopski rozum.
Forytować, nm., kogo, co = popierać, protegować, faworyzować, zalecać, rekomendować przyjaźnie, dopomagać komu, opiekować ś.; f. na kogo, oskarżać sądownie, denuncjować.
Forzec (for-zec), nm., w introl. kartki czyste, nie zadrukowane przed kartą tytułową książki, z których jedna jest przyklejona do okładki, a druga wolna.
Fosa, łć., rów, przekop, dół wydłużony (fig.).
Fosfat, gr., chem. nawóz sztuczny, w którym główną część składową stanowi fosforan wapna.
Fosfatyna, gr., rodzaj sztucznej odżywki dla niemowląt i dzieci.
Fosfor, gr., pierwiastek chemiczny, niemetaliczny, z gromady azotowców, używany do fabrykacji zapałek.
Fosforan, łć., sól kwasu fosfornego.
Fosforescencja, łć., własność niektórych ciał świecenia w ciemności, przy zwykłej temperaturze, skutkiem procesów chemicznych, uprzedniego naświetlenia i t. p.
Fosforetoza, gr., choroba, na którą zapadają pracujący wśród dymów fosforowych.
Fosforoskop, gr., przyrząd do badania objawów fosforescencji.
Fosforyczny, przym. od Fosfor, mający własności fosforu, świecący w ciemności.
Fosforyt, gr., minerał, będący odmianą apatytu, używany w rolnictwie jako nawóz.
Fosforyzować, gr., okazywać zjawiska fosforescencji.
Fosilje, łć., ciała kopalne, skamieniałości.
Fosor, łć., grabarz, kopacz.
Fosówka, ziemia tłusta iłowata, używana do robót fosowych, do zalepiania.
Fot, Fota, fr., pomyłka; f., tur., = tkanina z włosa, włosienica; fartuch, rodzaj spódnicy.
Fotel, fr., duże krzesło z poręczami (fig.); przen.: f. akademicki, ministerjalny = godność akademika, ministra, teka ministerjalna.
Fotelik, zdr. od Fortel, mały fotel, krzesełko z boczną poręczą.
Fotoceramika, gr., sztuka wypalania obrazów fotograficznych na porcelanie, szkle, emalji.
Fotochemigrafja, gr. — p. Cynkografja.
Fotochemja, gr., nauka o chemicznem działaniu światła.
Fotochromja, gr., fotograf ja barwna, dająca naturalne zabarwienie przedmiotów fotografowanych.
