czekać sposobności, zdarzenia do napaści, do dokuczenia.
Dybrach, gr., stopa wierszowa, złożona z dwu zgłosek krótkich.
Dych, oddech, tchnienie (ani d-u, ani słychu = ani śladu po kim a. po czym nie pozostało).
Dycha, Dychacz, zgr. od Dyska, dziesiątka (moneta dziesięciogroszowa).
Dychać, ciężko oddychać, tchnąć, ziać — p. Dyszeć.
Dychawica, Dychawiczność, utrudnione oddychanie, duszność, zadyszka, astma.
Dychawiczny, mający dychawicę, astmatyczny.
Dychawka, Tchawka, zool., rurka oddechowa, otwierająca ś. na zewnątrz szparko watą przetchlinką, rozgałęziająca ś. w jamie ciała zwierzęcia stawonogiego, służąca mu do oddychania.
Dychotomja — p. Dwudzielność.
Dychotypja, bot., występowanie dobrowolne kwiatów, należących do dwu różnych typów, na tej samej łodydze.
Dychroizm, gr., dwubarwność.
Dycht, gmin., przysł., właśnie, akurat, jak raz: tęgo, mocno, szczelnie; tuż przy czymś.
Dycht, Dychtunek, nm., szerść a. przędziwo ze smołą do zatykania szpar w statku; gruby fornir.
Dychtować, nm., zatykać, zalepiać szpary w statku sierścią a. przędziwem ze smołą.
Dychtowny, nm. spójny, szczelny, szczelnie przystający (o suknie, płótnie), gęsty, tęgi; przen., sztywny, wymuszony.
Dydaktyczny, gr., pouczający, nauczający; zgodny z zasadami nauczania.
Dydaktyka, gr., część pedagogiki, podająca prawidła nauczania; umiejętność, sztuka nauczania.
Dydek, gmin., sześciogroszniak; żart., mieć d-ki = mieć pieniądze.
Dydelf, gr., zwierzę ssące drapieżne z rzędu workowatych, noszące na grzbiecie swoje młode przyczepione do ogona (fig.).
Dydko, djabeł; mniemany duch górniczy.
Dydym (-u), pierwiastek chemiczny z grupy cerytowej.
Dyfamacja, łć., zniesławianie, zwłaszcza w druku, spotwarzanie, oczernianie.
Dyferencja, łć., różnica, niezgoda, spór, zatarg; w handlu.: różnica pomiędzy ceną umówioną (papierów pieniężnych, towarów) a ceną ustaloną w terminie, kiedy umówione kupno ma dojść do skutku (spekulacja na d-ę).
Dyferencjacja, łć., różnicowanie.
Dyferencjalny łć., mat. — p. Różniczkowy (rachunek); d-a taryfa = stawka za przewóz pewnego gatunku towaru stosunkowo mniejsza na odległościach dłuższych niż na krótszych; d-y termometr, pokazujący jednocześnie różnicę temperatury dwuch miejsc.
Dyferencyjny, łć., dotyczący sporu granicznego.
Dyferować, łć., różnić ś., nie zgadzać ś.
Dyfidencja, łć., niedowierzanie, nieufność.
Dyfrakcja, łć., fiz. — p. Uginanie; rozgięcie czyli zboczenie promieni świetlnych przy przejściu koło krawędzi ciał nieprzezroczystych.
Dyfteryt, Dyfterja, gr., — p. Błonica.
Dyftong, gr., — p. Dwugłoska.
Dyftyk — p. Tyftyk.
Dyfundować, łć., ulegać dyfuzji.
Dyfuzja, łć., wzajemne przenikanie ś, i mieszanie ś. dwu róż-
