Akwarjum łć., w lp. ndm., lm. A-a, sztuczny zbiornik wody do hodowli roślin i zwierząt wodnych.
Akwatynta łć., rodzaj sztychu, naśladujący rysunek tuszem.
Akwedukt łć., kanał wodociągowy na arkadach, prowadzący wodę z oddalonego miejsca (fig.).
Akwilon łć., wiatr północny.
Akwizycja łć., kupno, nabytek (A. dóbr).
Alabaster gr., gatunek przejrzystego gipsu, używany do wyrobów sztuki.
Alabastrowy gr., zrobiony z alabastru; przen. delikatnie przezroczysto-biały (płeć alabastrowa).
Alagrek, deseń grecki, złożony z linji wyłącznie prostych i łamanych (fig.).
Alalja gr., chorobliwa niemożność lub trudność mówienia; bełkotliwość.
Alarm wł., popłoch, trwoga ogólna, wrzawa, zgiełk, rozruch.
Alarmować, dawać znać o niebezpieczeństwie, uderzać na trwogę; trwożyć, przestraszać, wzniecać popłoch, niepokoić, wezwać (wojsko, straż ogniową) do natychmiastowego wystąpienia.
Alba łć., biała długa suknia, wdziewana przez księży pod ornat, gdy idą do Mszy św.
Albatros, duży ptak płetwonogi, zamieszkujący Amerykę połudn. (fig.).
Albinos hiszp., istota pozbawiona barwnika skóry, mająca białą skórę i białe włosy.
Albinizm, brak barwnika skóry i włosów, właściwy albinosom.
Albo spój., lub, bądź (przy zdaniach wyłączających); czyli, lub; alboż, czy, czyż, czyli (w znaczeniu pytającem).
Albowiem spój., ponieważ, bowiem, bo, gdyż.
Album fr., książka do wpisywania aforyzmów, wierszy, nazwisk i kreślenia rysunków na pamiątkę; imionnik, sztambuch, zbiór rysunków, sztychów lub fotografji; księga pamiątkowa; książka lub książeczka, zawierająca widoki jakiego miasta i t. p.
Albumin łć., białko.
Albumowy przym. od Album.
Alchemik, uczony średniowieczny, zajmujący się alchemją.
Alchemja ar., średniowieczna nauka o przemianach materji; mniemana sztuka robienia złota, tudzież eliksiru życiodawczego.
Ale spój., lecz, wszak, przecie.
Ale rz. ndm., wada, przywara (nikt bez ale).
Ale, ale wykrz., wyr. przypomnienie.
Alegacja łć., przytoczenie, odwołanie się do dowodów.
Alegat łć., dowód, dołączony do akt, cytata, rzecz cytowana, przytoczenie.
Alegorja gr., nazwa figury retorycznej, przenośnia uwydatniona w całym utworze; upostaciowanie, obrazowanie jakiejś myśli, idei;
