tor dramatów; piszący o sztuce dramatycznej.
Dramaturgja, Dramatopisarstwo, gr., teorja sztuki dramatycznej; nauka o przedstawieniach scenicznych; dramatyka.
Dramatyczny, gr., przym. od Dramatyka; smutny, wzruszający, wstrząsający, pełen scen okropnych, przerażających; teatralny, sceniczny; smutnie nastrojony, usiłujący wzruszyć, patetyczny (ton, postawa, giestykulacja d-a).
Dramatyk, gr., artysta dramatyczny — p. Dramaturg.
Dramatyka, gr., dramaturgja, twórczość dramatyczna, dramatopisarstwo; literatura dramatyczna.
Dramatyzować, gr., nadawać cechy dramatu, przedstawiać w charakterze i tonie dramatycznym; brać rzecz ze strony dramatycznej (tragicznej).
Dramidło, gr., lichy utwór dramatyczny, w którym nagromadzono mnóstwo scen przerażających.
Dranica, cienka deseczka darta z drzewa iglastego do pokrycia dachu, branica.
Drań, lichota, gałgaństwo, zły towar; nicpoń, rozpustnik, hultaj, gałgan, nikczemnik; d-stwo = zbieranina, hołota.
Drapacz, ten, co drapie; w garb.: narzędzie do drapania skór, szlichtmond; narzędzie do kruszenia brył ziemi, spulchniania roli, niszczenia chwastów, ekstyrpator, spulchniacz, skaryfikator (fig.); d. a. drapaka, stara miotła, stary grat, pomiotło; machina przędzalnicza; d. a. d-k, rodzaj hebla, skrobacz; d. nieba = dom o kilkunastu piętrach (w St. Zjed. Ameryki phi.); d. a. szczeć leśna, bot., roślina z rodziny szczeciowatych (fig.); roślina z rodziny złożonych.
Drapaczka, szczotka łaziebna; skrobaczka; zgrzebło końskie; graca do wygarniania węgli z rusztów; sieć rybacka workowata, uczepiona do dwu żerdzi, do połowu ryb na dnie; stara, zdarta miotła, drapaka.
Drapać, silnie pocierać, skrobać paznogciami, pazurami albo czemś ostrem; d-ie = kole, piecze, swędzi; przen., grabić, łupić, rozszarpywać (cudze mienie); d. ś., skrobać ś.; przen., piąć ś., wdzierać ś., wdrapywać ś. z trudem; usiłować stanąć na wyższym szczeblu społecznym, zająć miejsce wyższe — p. Drapnąć.
Drapak: w wyr. dać d-ka = drapnąć, czmychnąć, uciec, zemknąć, zbiec.
Drapaka — p. Drapacz.
Draperja, fr., sute i ozdobne fałdy szaty, osłon, obicia, układ ich malowniczy.
Draperować — p. Drapować.
Drapichróst, tchórz, człowiek lękliwy; hultaj, włóczęga, drab, łotr.
Drapiestwo, Drapież, łupiestwo, zdzierstwo, grabież, rabunek; chciwość; wyzysk.
Drapieżca, Drapieżnik, zwierzę drapieżne; zdzierca, wydzierca, łupieżca, rabuś, grabieżca.
Drapieżny, żyjący drapiestwem, krwiożerczy, mięsożerny (zwierz, ptak d.); przen., chciwy.
Drapnąć, skrobnąć, drasnąć, udrapać, zadrapać; porwać co, wziąć dla siebie: czmychnąć, zemknąć, umknąć, zbiec; pobiec a. pojechać szybko, popędzić, skoczyć, machnąć dokąd; p. nied., Drapać.
Drapować, Draperować, fr., układać w draperje, upinać malowniczo; d. ś., układać na sobie ubiór w draperje; przen., przybie-
