Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/166

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.

Czeszczyzna, właściwości czeskie w jeżyku, sztuce, obyczajach i t. d.; szkło różnokolorowe; kamienie sztuczne, naśladujące drogie kamienie.

Czeszka, kobieta rodem z Czech.

Cześć (czci), uwielbienie, hołd; szacunek, poważanie, uszanowanie; uznanie zasług; zaszczyt, honor; sława, opinja, reputacja, dobre imię, uczciwość, zacność; uczczenie, okazywanie szacunku; ambicja; ostatnia C. = odprowadzenie zwłok umarłego na cmentarz, pogrzeb; Wasza C. Wasza Wielmożność.

Cześnik, urzędnik dawny dworski, który miał pieczę nad jadłem dla króla; dawny tytuł honorowy, dający przywileje podawania potraw królowi przy stole; później tytuł, godność za zasługi.

Cześnikowicz, syn cześnika.

Cześnikowstwo, cześnik z żoną; urząd cześnika.

Cześnikówna, córka cześnikowstwa.

Czeznąć, przepadać, niknąć, ginąć, marnieć.

Często, przysł., (st. wyż. częściej), powtarzając wiele razy; dosyć.

Częstochowski, wiersz a. rym, lichy, słaby wiersz, rym łatwy bardzo, pospolity; ladajaki, kiepski, marny.

Częstochowszczyzna, lichota, tandeta.

Częstokół, rodzaj, ogrodzenia z palów, używany dawniej jako środek obronny; palisada (fig.).

Częstokroć, przysł., powtarzając wiele razy; bardzo często; nieraz, czasami, p. Często.

Częstokrotny, przym. od Częstokroć; bardzo częsty, powtarzający się raz po raz, niejednokrotny, p. Częsty.

Częstotliwy, często się powtarzający; w gramatyce słowo czynne, zawierające w sobie wyrażenie częstego powtarzania czynności, np. bywać.

Częstować, ofiarowywać gościowi jadło, napoje, cygara: gościć, ugaszczać, raczyć, podejmować gościa; traktować czem, ucztować; proponować, ofiarowywać co komu; C. kijem = bić, okładać, garbować skórę; C. ś. = nawzajem sobie kazać dawać jeść i pić, traktować ś., raczyć się.

Częstszyp. Częsty.

Częstunekp. Poczęstunek.

Częsty, (st. wyż. częstszy lub częściejszy); wielokrotny, powtarzający się nieraz, ciągły, ustawiczny, niejednokrotny. Częściej — p. Często.

Częściejszy, st. wyż. od Częsty.

Częściowo, przysł., nie całkowicie, nie odrazu, po trochu, częściami, partjami, ratami.

Częściowy, dotyczący części czegoś; niecałkowity, niezupełny, cząstkowy (np. zaćmienie słońca); częściami, nie w całości wykonywany lub uskuteczniany (np. wypłata), niejednokrotny, stopniowy.

Część, jeden z kawałków tworzących całość, składnik, pewna ilość rzeczy; oddział, dział, udział, pewna ilość (scheda); większa C. = większa ilość, większość; lwia C. główna, największa; C-ści = składniki (organizmu); C-i ciała =członki; C. miękkie ciała = wszystko co nie jest kością lub chrząstką: C. płciowe = narządy rodne, wstydliwe męskie albo żeńskie; częścią, po części, przysł. = poniekąd, niejako, niecałkowicie, niezupełnie, nie ze wszystkim; w znacznej mierze, w pewnej mierze, do pewnego stopnia, trochę; po największej C-ści = przeważnie, w większej ilo-